Definify.com
Definition 2024
στοιχάς
στοιχάς
Ancient Greek
Adjective
στοιχᾰ́ς • (stoikhás) m, f (genitive στοιχᾰ́δος)
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ στοιχᾰ́ς | τὼ στοιχᾰ́δε | αἱ στοιχᾰ́δες | ||||||||||
| Genitive | τῆς στοιχᾰ́δος | τοῖν στοιχᾰ́δοιν | τῶν στοιχᾰ́δων | ||||||||||
| Dative | τῇ στοιχᾰ́δῐ | τοῖν στοιχᾰ́δοιν | ταῖς στοιχᾰ́σῐ | ||||||||||
| Accusative | τὴν στοιχᾰ́δᾰ | τὼ στοιχᾰ́δε | τᾱ̀ς στοιχᾰ́δᾰς | ||||||||||
| Vocative | στοιχᾰ́ς | στοιχᾰ́δε | στοιχᾰ́δες | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
Derived terms
- ἐλᾶαι στοιχᾰ́δες (elâai stoikhádes)
- αἱ Στοιχᾰ́δες (hai Stoikhádes)
Noun
στοιχᾰ́ς • (stoikhás) f (genitive στοιχᾰ́δος); third declension
- an aromatic plant, Lavandula stoechas
- Orph., Arg. 916
- Diosc. 3.31
-
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ στοιχᾰ́ς | τὼ στοιχᾰ́δε | αἱ στοιχᾰ́δες | ||||||||||
| Genitive | τῆς στοιχᾰ́δος | τοῖν στοιχᾰ́δοιν | τῶν στοιχᾰ́δων | ||||||||||
| Dative | τῇ στοιχᾰ́δῐ | τοῖν στοιχᾰ́δοιν | ταῖς στοιχᾰ́σῐ | ||||||||||
| Accusative | τὴν στοιχᾰ́δᾰ | τὼ στοιχᾰ́δε | τᾱ̀ς στοιχᾰ́δᾰς | ||||||||||
| Vocative | στοιχᾰ́ς | στοιχᾰ́δε | στοιχᾰ́δες | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
Derived terms
- στοιχᾰδῐκός (stoikhadikós)
- στοιχᾰδῑ́της (stoikhadī́tēs)
References
- στοιχάς in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «στοιχάς» on page 1,432/2 of Liddell & Scott’s Greek–English Lexicon (8th ed., 1897), Oxford: At the Clarendon Press