Greek

Noun

υποκείμενο • ‎(ypokeímeno) n ‎(plural υποκείμενα)

1. (grammar) subject

   Το υποκείμενο του ρήματος βρίσκεται πάντα σε ονομαστική πτώση!‎

   To ypokeímeno tou rímatos vrísketai pánta se onomastikí ptósi!

   The subject of the verb is always in the nominative case!

Declension

See also

• ονομαστική f ‎(onomastikí, “nominative”)
• πτώση f ‎(ptósi, “case”)