Definify.com

Definition 2024

абараня́ць • ‎(abaranjácʹ) impf ‎(perfective абарані́ць)

Conjugation of абараняць

imperfective aspect
infinitive	абараня́ць (abaranjácʹ)
adverbial	present tense	past tense
	абараня́ючы (abaranjájučy)	—
	present tense	future tense
1st singular (я ‎(ja))	абараня́ю (abaranjáju)	бу́ду абараня́ць (búdu abaranjácʹ)
2nd singular (ты ‎(ty))	абараня́еш (abaranjáješ)	бу́дзеш абараня́ць (búdzješ abaranjácʹ)
3rd singular (ён ‎(jón)/яна́ ‎(janá)/яно́ ‎(janó))	абараня́е (abaranjáje)	бу́дзе абараня́ць (búdzje abaranjácʹ)
1st plural (мы ‎(my))	абараня́ем (abaranjájem)	бу́дзем абараня́ць (búdzjem abaranjácʹ)
2nd plural (вы ‎(vy))	абараня́еце (abaranjájecje)	бу́дзеце абараня́ць (búdzjecje abaranjácʹ)
3rd plural (яны́ ‎(janý))	абараня́юць (abaranjájucʹ)	бу́дуць абараня́ць (búducʹ abaranjácʹ)
imperative	singular	plural
	абараня́й (abaranjáj)	абараня́йце (abaranjájcje)
past tense	singular	plural (мы ‎(my), вы ‎(vy), яны́ ‎(janý))
masculine (я ‎(ja), ты ‎(ty), ён ‎(jón))	абараня́ў (abaranjáŭ)	абараня́лі (abaranjáli)
feminine (я ‎(ja), ты ‎(ty), яна́ ‎(janá))	абараня́ла (abaranjála)
neuter (яно́ ‎(janó))	абараня́ла (abaranjála)