Definify.com
Definition 2025
вознестись
вознестись
Russian
Verb
вознести́сь • (voznestísʹ) pf (imperfective возноси́ться)
- to rise, tower
- вознестись на небеса ― voznestisʹ na nebesa ― to ascend to heaven
- (ironical) to become conceited/stuck-up
- passive of вознести́ (voznestí)
Conjugation
Conjugation of вознести́сь (class 7b/b⑨ perfective reflexive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | вознести́сь voznestísʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | вознёсшийся voznjósšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | — | вознеся́сь voznesjásʹ, вознёсшись1 voznjósšisʹ1 |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | вознесу́сь voznesúsʹ |
| 2nd singular (ты) | — | вознесёшься voznesjóšʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | вознесётся voznesjótsja |
| 1st plural (мы) | — | вознесёмся voznesjómsja |
| 2nd plural (вы) | — | вознесётесь voznesjótesʹ |
| 3rd plural (они́) | — | вознесу́тся voznesútsja |
| imperative | singular | plural |
| вознеси́сь voznesísʹ |
вознеси́тесь voznesítesʹ |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | вознёсся voznjóssja |
вознесли́сь vozneslísʹ |
| feminine (я/ты/она́) | вознесла́сь vozneslásʹ |
|
| neuter (оно́) | вознесло́сь vozneslósʹ |
|
Related terms
- возноси́ть impf (voznosítʹ), вознести́ pf (voznestí)
- вознесе́ние (voznesénije)
- носи́ть (nosítʹ)
- нести́ impf (nestí), понести́ pf (ponestí)
- ноше́ние (nošénije)