Definify.com
Definition 2025
вскрикнуть
вскрикнуть
Russian
Verb
вскри́кнуть • (vskríknutʹ) pf (imperfective вскри́кивать)
- to shout out loudly
Conjugation
Conjugation of вскри́кнуть (class 3a perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | вскри́кнуть vskríknutʹ | |
| participles | present tense | past tense | 
| active | — | вскри́кнувший vskríknuvšij | 
| passive | — | — | 
| adverbial | — | вскри́кнув vskríknuv, вскри́кнувши vskríknuvši | 
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | вскри́кну vskríknu | 
| 2nd singular (ты) | — | вскри́кнешь vskríknešʹ | 
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | вскри́кнет vskríknet | 
| 1st plural (мы) | — | вскри́кнем vskríknem | 
| 2nd plural (вы) | — | вскри́кнете vskríknete | 
| 3rd plural (они́) | — | вскри́кнут vskríknut | 
| imperative | singular | plural | 
| вскри́кни vskríkni | вскри́кните vskríknite | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) | 
| masculine (я/ты/он) | вскри́кнул vskríknul | вскри́кнули vskríknuli | 
| feminine (я/ты/она́) | вскри́кнула vskríknula | |
| neuter (оно́) | вскри́кнуло vskríknulo | |
Synonyms
- вскрича́ть (vskričátʹ)