Definify.com
Definition 2025
выучить
выучить
Russian
Verb
вы́учить • (výučitʹ) pf (imperfective выу́чивать or учи́ть)
- to learn (implying that an individual or a group learns about something with the help of repetition with the intention of full accomplishment)
- to remember, memorize
Conjugation
Conjugation of вы́учить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | вы́учить výučitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | вы́учивший výučivšij |
| passive | — | вы́ученный výučennyj |
| adverbial | — | вы́учив výučiv, вы́учивши výučivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | вы́учу výuču |
| 2nd singular (ты) | — | вы́учишь výučišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | вы́учит výučit |
| 1st plural (мы) | — | вы́учим výučim |
| 2nd plural (вы) | — | вы́учите výučite |
| 3rd plural (они́) | — | вы́учат výučat |
| imperative | singular | plural |
| вы́учи výuči |
вы́учите výučite |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | вы́учил výučil |
вы́учили výučili |
| feminine (я/ты/она́) | вы́учила výučila |
|
| neuter (оно́) | вы́учило výučilo |
|