Definify.com
Definition 2025
гранить
гранить
Russian
Verb
грани́ть • (granítʹ) impf
Conjugation
Conjugation of грани́ть (class 4b imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | грани́ть granítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | граня́щий granjáščij |
грани́вший granívšij |
| passive | грани́мый granímyj |
гранённый granjónnyj |
| adverbial | граня́ granjá |
грани́в granív, грани́вши granívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | граню́ granjú |
бу́ду грани́ть búdu granítʹ |
| 2nd singular (ты) | грани́шь graníšʹ |
бу́дешь грани́ть búdešʹ granítʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | грани́т granít |
бу́дет грани́ть búdet granítʹ |
| 1st plural (мы) | грани́м graním |
бу́дем грани́ть búdem granítʹ |
| 2nd plural (вы) | грани́те graníte |
бу́дете грани́ть búdete granítʹ |
| 3rd plural (они́) | граня́т granját |
бу́дут грани́ть búdut granítʹ |
| imperative | singular | plural |
| грани́ graní |
грани́те graníte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | грани́л graníl |
грани́ли graníli |
| feminine (я/ты/она́) | грани́ла graníla |
|
| neuter (оно́) | грани́ло granílo |
|
Derived terms
|
imperfective
|
perfective
|
- гранёный (granjónyj)
- грани́льный (granílʹnyj), грани́льщик m (granílʹščik)
Related terms
- грань m (granʹ)
- грани́ца f (graníca), грани́чить impf (graníčitʹ)
References
- Fasmer, Maks (1964–1973), “гранить”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačev O. N., Moscow: Progress