Definify.com
Definition 2025
надушить
надушить
Russian
Verb
надуши́ть • (nadušítʹ) pf (imperfective души́ть)
Conjugation
Conjugation of надуши́ть (class 4c perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | надуши́ть nadušítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | надуши́вший nadušívšij |
| passive | — | наду́шенный nadúšennyj |
| adverbial | — | надуши́в nadušív, надуши́вши nadušívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | надушу́ nadušú |
| 2nd singular (ты) | — | наду́шишь nadúšišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | наду́шит nadúšit |
| 1st plural (мы) | — | наду́шим nadúšim |
| 2nd plural (вы) | — | наду́шите nadúšite |
| 3rd plural (они́) | — | наду́шат nadúšat |
| imperative | singular | plural |
| надуши́ naduší |
надуши́те nadušíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | надуши́л nadušíl |
надуши́ли nadušíli |
| feminine (я/ты/она́) | надуши́ла nadušíla |
|
| neuter (оно́) | надуши́ло nadušílo |
|
Related terms
- душиться (dušitʹsja), надушиться (nadušitʹsja)