Definify.com
Definition 2025
насчитать
насчитать
Russian
Verb
насчита́ть • (nasčitátʹ) pf (imperfective насчи́тывать)
Conjugation
Conjugation of насчита́ть (class 1a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive |  насчита́ть nasčitátʹ  | 
|
| participles | present tense | past tense | 
| active | — |  насчита́вший nasčitávšij  | 
| passive | — |  насчи́танный nasčítannyj  | 
| adverbial | — |  насчита́в nasčitáv, насчита́вши nasčitávši  | 
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — |  насчита́ю nasčitáju  | 
| 2nd singular (ты) | — |  насчита́ешь nasčitáješʹ  | 
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — |  насчита́ет nasčitájet  | 
| 1st plural (мы) | — |  насчита́ем nasčitájem  | 
| 2nd plural (вы) | — |  насчита́ете nasčitájete  | 
| 3rd plural (они́) | — |  насчита́ют nasčitájut  | 
| imperative | singular | plural | 
|  насчита́й nasčitáj  | 
 насчита́йте nasčitájte  | 
|
| past tense | singular |  plural (мы/вы/они́)  | 
| masculine (я/ты/он) |  насчита́л nasčitál  | 
 насчита́ли nasčitáli  | 
| feminine (я/ты/она́) |  насчита́ла nasčitála  | 
|
| neuter (оно́) |  насчита́ло nasčitálo  | 
|