Definify.com
Definition 2025
осилить
осилить
Russian
Verb
оси́лить • (osílitʹ) pf (imperfective оси́ливать)
Conjugation
Conjugation of оси́лить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | оси́лить osílitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | оси́ливший osílivšij |
| passive | — | оси́ленный osílennyj |
| adverbial | — | оси́лив osíliv, оси́ливши osílivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | оси́лю osílju |
| 2nd singular (ты) | — | оси́лишь osílišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | оси́лит osílit |
| 1st plural (мы) | — | оси́лим osílim |
| 2nd plural (вы) | — | оси́лите osílite |
| 3rd plural (они́) | — | оси́лят osíljat |
| imperative | singular | plural |
| оси́ль osílʹ |
оси́льте osílʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | оси́лил osílil |
оси́лили osílili |
| feminine (я/ты/она́) | оси́лила osílila |
|
| neuter (оно́) | оси́лило osílilo |
|