Definify.com
Definition 2025
отсчитать
отсчитать
Russian
Verb
отсчита́ть • (otsčitátʹ) pf (imperfective отсчи́тывать)
Conjugation
Conjugation of отсчита́ть (class 1a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | отсчита́ть otsčitátʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | отсчита́вший otsčitávšij |
| passive | — | отсчи́танный otsčítannyj |
| adverbial | — | отсчита́в otsčitáv, отсчита́вши otsčitávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | отсчита́ю otsčitáju |
| 2nd singular (ты) | — | отсчита́ешь otsčitáješʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | отсчита́ет otsčitájet |
| 1st plural (мы) | — | отсчита́ем otsčitájem |
| 2nd plural (вы) | — | отсчита́ете otsčitájete |
| 3rd plural (они́) | — | отсчита́ют otsčitájut |
| imperative | singular | plural |
| отсчита́й otsčitáj |
отсчита́йте otsčitájte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | отсчита́л otsčitál |
отсчита́ли otsčitáli |
| feminine (я/ты/она́) | отсчита́ла otsčitála |
|
| neuter (оно́) | отсчита́ло otsčitálo |
|