Definify.com
Definition 2025
присчитать
присчитать
Russian
Verb
присчита́ть • (prisčitátʹ) pf (imperfective присчи́тывать)
- to add on
Conjugation
Conjugation of присчита́ть (class 1a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | присчита́ть prisčitátʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | присчита́вший prisčitávšij |
| passive | — | присчи́танный prisčítannyj |
| adverbial | — | присчита́в prisčitáv, присчита́вши prisčitávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | присчита́ю prisčitáju |
| 2nd singular (ты) | — | присчита́ешь prisčitáješʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | присчита́ет prisčitájet |
| 1st plural (мы) | — | присчита́ем prisčitájem |
| 2nd plural (вы) | — | присчита́ете prisčitájete |
| 3rd plural (они́) | — | присчита́ют prisčitájut |
| imperative | singular | plural |
| присчита́й prisčitáj |
присчита́йте prisčitájte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | присчита́л prisčitál |
присчита́ли prisčitáli |
| feminine (я/ты/она́) | присчита́ла prisčitála |
|
| neuter (оно́) | присчита́ло prisčitálo |
|