Definify.com
Definition 2024
прыскать
прыскать
Russian
Verb
пры́скать • (prýskatʹ) impf (perfective пры́снуть or попры́скать)
- to burst into laughter
- to dart, to dash
- to sprinkle (+ instrumental)
- (imperfective only) to drizzle, to fall in small drops (of rain)
Conjugation
Conjugation of пры́скать (class 6a // 1a imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | пры́скать prýskatʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | пры́щущий prýščuščij, пры́скающий prýskajuščij |
пры́скавший prýskavšij |
| passive | пры́щемый prýščemyj, пры́скаемый prýskajemyj |
пры́сканный prýskannyj |
| adverbial | пры́ская prýskaja, пры́ща* prýšča* |
пры́скав prýskav, пры́скавши prýskavši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | пры́щу prýšču, пры́скаю prýskaju |
бу́ду пры́скать búdu prýskatʹ |
| 2nd singular (ты) | пры́щешь prýščešʹ, пры́скаешь prýskaješʹ |
бу́дешь пры́скать búdešʹ prýskatʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | пры́щет prýščet, пры́скает prýskajet |
бу́дет пры́скать búdet prýskatʹ |
| 1st plural (мы) | пры́щем prýščem, пры́скаем prýskajem |
бу́дем пры́скать búdem prýskatʹ |
| 2nd plural (вы) | пры́щете prýščete, пры́скаете prýskajete |
бу́дете пры́скать búdete prýskatʹ |
| 3rd plural (они́) | пры́щут prýščut, пры́скают prýskajut |
бу́дут пры́скать búdut prýskatʹ |
| imperative | singular | plural |
| пры́скай prýskaj, пры́щи* prýšči* |
пры́скайте prýskajte, пры́щите* prýščite* |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | пры́скал prýskal |
пры́скали prýskali |
| feminine (я/ты/она́) | пры́скала prýskala |
|
| neuter (оно́) | пры́скало prýskalo |
|
Derived terms
|
imperfective
|
perfective
|