Definify.com
Definition 2025
пукнуть
пукнуть
Russian
Verb
пу́кнуть • (púknutʹ) pf
- to fart (mild or childish)
Conjugation
Conjugation of пу́кнуть (class 3a perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | пу́кнуть púknutʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | пу́кнувший púknuvšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | пу́кнув púknuv, пу́кнувши púknuvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | пу́кну púknu |
| 2nd singular (ты) | — | пу́кнешь púknešʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | пу́кнет púknet |
| 1st plural (мы) | — | пу́кнем púknem |
| 2nd plural (вы) | — | пу́кнете púknete |
| 3rd plural (они́) | — | пу́кнут púknut |
| imperative | singular | plural |
| пу́кни púkni |
пу́кните púknite |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | пу́кнул púknul |
пу́кнули púknuli |
| feminine (я/ты/она́) | пу́кнула púknula |
|
| neuter (оно́) | пу́кнуло púknulo |
|