Definify.com
Definition 2025
разграбить
разграбить
Russian
Verb
разгра́бить • (razgrábitʹ) pf
Conjugation
Conjugation of разгра́бить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | разгра́бить razgrábitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | разгра́бивший razgrábivšij |
| passive | — | разгра́бленный razgráblennyj |
| adverbial | — | разгра́бив razgrábiv, разгра́бивши razgrábivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | разгра́блю razgráblju |
| 2nd singular (ты) | — | разгра́бишь razgrábišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | разгра́бит razgrábit |
| 1st plural (мы) | — | разгра́бим razgrábim |
| 2nd plural (вы) | — | разгра́бите razgrábite |
| 3rd plural (они́) | — | разгра́бят razgrábjat |
| imperative | singular | plural |
| разгра́бь razgrábʹ |
разгра́бьте razgrábʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | разгра́бил razgrábil |
разгра́били razgrábili |
| feminine (я/ты/она́) | разгра́била razgrábila |
|
| neuter (оно́) | разгра́било razgrábilo |
|
Related terms
- разграбле́ние (razgrablénije)
- гра́бить impf (grábitʹ), огра́бить pf (ográbitʹ)
- граби́тель (grabítelʹ), граби́тельский (grabítelʹskij)
- грабёж (grabjóž)