Definify.com
Definition 2025
расселять
расселять
Russian
Verb
расселя́ть • (rasseljátʹ) impf (perfective рассели́ть)
Conjugation
Conjugation of расселя́ть (class 1a imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | расселя́ть rasseljátʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | расселя́ющий rasseljájuščij |
расселя́вший rasseljávšij |
| passive | расселя́емый rasseljájemyj |
— |
| adverbial | расселя́я rasseljája |
расселя́в rasseljáv, расселя́вши rasseljávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | расселя́ю rasseljáju |
бу́ду расселя́ть búdu rasseljátʹ |
| 2nd singular (ты) | расселя́ешь rasseljáješʹ |
бу́дешь расселя́ть búdešʹ rasseljátʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | расселя́ет rasseljájet |
бу́дет расселя́ть búdet rasseljátʹ |
| 1st plural (мы) | расселя́ем rasseljájem |
бу́дем расселя́ть búdem rasseljátʹ |
| 2nd plural (вы) | расселя́ете rasseljájete |
бу́дете расселя́ть búdete rasseljátʹ |
| 3rd plural (они́) | расселя́ют rasseljájut |
бу́дут расселя́ть búdut rasseljátʹ |
| imperative | singular | plural |
| расселя́й rasseljáj |
расселя́йте rasseljájte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | расселя́л rasseljál |
расселя́ли rasseljáli |
| feminine (я/ты/она́) | расселя́ла rasseljála |
|
| neuter (оно́) | расселя́ло rasseljálo |
|
Derived terms
- расселя́ться impf (rasseljátʹsja), рассели́ться pf (rasselítʹsja)