Definify.com
Definition 2025
сгорбить
сгорбить
Russian
Verb
сго́рбить • (sgórbitʹ) pf (imperfective го́рбить)
- (transitive) to hunch
Conjugation
Conjugation of сго́рбить (class 4a[②] perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | сго́рбить sgórbitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | сго́рбивший sgórbivšij |
| passive | — | сго́рбленный sgórblennyj |
| adverbial | — | сго́рбив sgórbiv, сго́рбивши sgórbivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | сго́рблю sgórblju |
| 2nd singular (ты) | — | сго́рбишь sgórbišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | сго́рбит sgórbit |
| 1st plural (мы) | — | сго́рбим sgórbim |
| 2nd plural (вы) | — | сго́рбите sgórbite |
| 3rd plural (они́) | — | сго́рбят sgórbjat |
| imperative | singular | plural |
| сго́рби sgórbi, сго́рбь sgórbʹ |
сго́рбите sgórbite, сго́рбьте sgórbʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | сго́рбил sgórbil |
сго́рбили sgórbili |
| feminine (я/ты/она́) | сго́рбила sgórbila |
|
| neuter (оно́) | сго́рбило sgórbilo |
|
Derived terms
- го́рбиться impf (górbitʹsja), сго́рбиться pf (sgórbitʹsja)
- сго́рбленный (sgórblennyj)