Definify.com
Definition 2025
семенить
семенить
Russian
Verb
семени́ть • (semenítʹ) impf
- to mince (along)
Conjugation
Conjugation of семени́ть (class 4b imperfective intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | семени́ть semenítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | семеня́щий semenjáščij |
семени́вший semenívšij |
| passive | — | — |
| adverbial | семеня́ semenjá |
семени́в semenív, семени́вши semenívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | семеню́ semenjú |
бу́ду семени́ть búdu semenítʹ |
| 2nd singular (ты) | семени́шь semeníšʹ |
бу́дешь семени́ть búdešʹ semenítʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | семени́т semenít |
бу́дет семени́ть búdet semenítʹ |
| 1st plural (мы) | семени́м semením |
бу́дем семени́ть búdem semenítʹ |
| 2nd plural (вы) | семени́те semeníte |
бу́дете семени́ть búdete semenítʹ |
| 3rd plural (они́) | семеня́т semenját |
бу́дут семени́ть búdut semenítʹ |
| imperative | singular | plural |
| семени́ semení |
семени́те semeníte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | семени́л semeníl |
семени́ли semeníli |
| feminine (я/ты/она́) | семени́ла semeníla |
|
| neuter (оно́) | семени́ло semenílo |
|
Derived terms
|
imperfective
|
perfective
|