Definify.com
Definition 2025
сломать
сломать
Russian
Verb
слома́ть • (slomátʹ) pf (imperfective лома́ть)
- to break, fracture
- язык сломаешь ― jazyk slomaješʹ ― it's a real tongue-twister
- (a house) to demolish, pull down
- to destroy, break down, ruin
Conjugation
Conjugation of слома́ть (class 1a perfective transitive)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | слома́ть slomátʹ |
|
participles | present tense | past tense |
active | — | слома́вший slomávšij |
passive | — | сло́манный slómannyj |
adverbial | — | слома́в slomáv, слома́вши slomávši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | слома́ю slomáju |
2nd singular (ты) | — | слома́ешь slomáješʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | слома́ет slomájet |
1st plural (мы) | — | слома́ем slomájem |
2nd plural (вы) | — | слома́ете slomájete |
3rd plural (они́) | — | слома́ют slomájut |
imperative | singular | plural |
слома́й slomáj |
слома́йте slomájte |
|
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | слома́л slomál |
слома́ли slomáli |
feminine (я/ты/она́) | слома́ла slomála |
|
neuter (оно́) | слома́ло slomálo |