Definify.com
Definition 2025
стырить
стырить
Russian
Verb
сты́рить • (stýritʹ) pf (imperfective ты́рить)
- (colloquial) to pinch, nick, steal
- (colloquial) to take for one's own, misappropriate
Conjugation
Conjugation of сты́рить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | сты́рить stýritʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | сты́ривший stýrivšij |
| passive | — | сты́ренный stýrennyj |
| adverbial | — | сты́рив stýriv, сты́ривши stýrivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | сты́рю stýrju |
| 2nd singular (ты) | — | сты́ришь stýrišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | сты́рит stýrit |
| 1st plural (мы) | — | сты́рим stýrim |
| 2nd plural (вы) | — | сты́рите stýrite |
| 3rd plural (они́) | — | сты́рят stýrjat |
| imperative | singular | plural |
| сты́рь stýrʹ |
сты́рьте stýrʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | сты́рил stýril |
сты́рили stýrili |
| feminine (я/ты/она́) | сты́рила stýrila |
|
| neuter (оно́) | сты́рило stýrilo |
|