Definify.com
Definition 2025
ужесточить
ужесточить
Russian
Verb
ужесточи́ть • (užestočítʹ) pf (imperfective ужесточа́ть)
Conjugation
Conjugation of ужесточи́ть (class 4b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | ужесточи́ть užestočítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | ужесточи́вший užestočívšij |
| passive | — | ужесточённый užestočónnyj |
| adverbial | — | ужесточи́в užestočív, ужесточи́вши užestočívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | ужесточу́ užestočú |
| 2nd singular (ты) | — | ужесточи́шь užestočíšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | ужесточи́т užestočít |
| 1st plural (мы) | — | ужесточи́м užestočím |
| 2nd plural (вы) | — | ужесточи́те užestočíte |
| 3rd plural (они́) | — | ужесточа́т užestočát |
| imperative | singular | plural |
| ужесточи́ užestočí |
ужесточи́те užestočíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | ужесточи́л užestočíl |
ужесточи́ли užestočíli |
| feminine (я/ты/она́) | ужесточи́ла užestočíla |
|
| neuter (оно́) | ужесточи́ло užestočílo |
|
Derived terms
- ужесточе́ние (užestočénije)
- ужесточи́ться (užestočítʹsja)