Definify.com
Definition 2025
устать
устать
Russian
Verb
уста́ть • (ustátʹ) pf (imperfective устава́ть)
- to get tired
Conjugation
Conjugation of уста́ть (class 15a perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | уста́ть ustátʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | уста́вший ustávšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | уста́в ustáv, уста́вши ustávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | уста́ну ustánu |
| 2nd singular (ты) | — | уста́нешь ustánešʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | уста́нет ustánet |
| 1st plural (мы) | — | уста́нем ustánem |
| 2nd plural (вы) | — | уста́нете ustánete |
| 3rd plural (они́) | — | уста́нут ustánut |
| imperative | singular | plural |
| уста́нь ustánʹ |
уста́ньте ustánʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | уста́л ustál |
уста́ли ustáli |
| feminine (я/ты/она́) | уста́ла ustála |
|
| neuter (оно́) | уста́ло ustálo |
|