Definify.com
Definition 2024
ահաբեկել
ահաբեկել
Armenian
Verb
ահաբեկել • (ahabekel)
Inflection
conjugation (Eastern Armenian)
infinitive | ահաբեկել (ahabekel) | imperfective converb | ահաբեկում (ahabekum) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
passive | ահաբեկվել (ahabekvel) | simultaneous converb | ահաբեկելիս (ahabekelis) | ||||
causative | — | perfective converb | ահաբեկել (ahabekel) | ||||
aorist stem | ահաբեկ- (ahabek-) | future converb I | ահաբեկելու (ahabekelu) | ||||
resultative participle | ահաբեկած (ahabekac) | future converb II | ահաբեկելիք (ahabekelikʿ) | ||||
subject participle | ահաբեկող (ahabekoł) | connegative converb | ահաբեկի (ahabeki) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | ահաբեկում եմ (ahabekum em) | ահաբեկում ես (ahabekum es) | ահաբեկում է (ahabekum ē) | ահաբեկում ենք (ahabekum enkʿ) | ահաբեկում եք (ahabekum ekʿ) | ահաբեկում են (ahabekum en) | |
imperfect | ահաբեկում էի (ahabekum ēi) | ահաբեկում էիր (ahabekum ēir) | ահաբեկում էր (ahabekum ēr) | ահաբեկում էինք (ahabekum ēinkʿ) | ահաբեկում էիք (ahabekum ēikʿ) | ահաբեկում էին (ahabekum ēin) | |
future | ահաբեկելու եմ (ahabekelu em) | ահաբեկելու ես (ahabekelu es) | ահաբեկելու է (ahabekelu ē) | ահաբեկելու ենք (ahabekelu enkʿ) | ահաբեկելու եք (ahabekelu ekʿ) | ահաբեկելու են (ahabekelu en) | |
future perfect | ահաբեկելու էի (ahabekelu ēi) | ահաբեկելու էիր (ahabekelu ēir) | ահաբեկելու էր (ahabekelu ēr) | ահաբեկելու էինք (ahabekelu ēinkʿ) | ահաբեկելու էիք (ahabekelu ēikʿ) | ահաբեկելու էին (ahabekelu ēin) | |
present perfect | ահաբեկել եմ (ahabekel em) | ահաբեկել ես (ahabekel es) | ահաբեկել է (ahabekel ē) | ահաբեկել ենք (ahabekel enkʿ) | ահաբեկել եք (ahabekel ekʿ) | ահաբեկել են (ahabekel en) | |
pluperfect | ահաբեկել էի (ahabekel ēi) | ահաբեկել էիր (ahabekel ēir) | ահաբեկել էր (ahabekel ēr) | ահաբեկել էինք (ahabekel ēinkʿ) | ահաբեկել էիք (ahabekel ēikʿ) | ահաբեկել էին (ahabekel ēin) | |
aorist | ահաբեկեցի, ահաբեկի* (ahabekecʿi, ahabeki*) | ահաբեկեցիր, ահաբեկիր* (ahabekecʿir, ahabekir*) | ահաբեկեց (ahabekecʿ) | ահաբեկեցինք, ահաբեկինք* (ahabekecʿinkʿ, ahabekinkʿ*) | ահաբեկեցիք, ահաբեկիք* (ahabekecʿikʿ, ahabekikʿ*) | ահաբեկեցին, ահաբեկին* (ahabekecʿin, ahabekin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | ահաբեկեմ (ahabekem) | ահաբեկես (ahabekes) | ահաբեկի (ahabeki) | ահաբեկենք (ahabekenkʿ) | ահաբեկեք (ahabekekʿ) | ահաբեկեն (ahabeken) | |
future perfect | ահաբեկեի (ahabekei) | ահաբեկեիր (ahabekeir) | ահաբեկեր (ahabeker) | ահաբեկեինք (ahabekeinkʿ) | ահաբեկեիք (ahabekeikʿ) | ահաբեկեին (ahabekein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | կահաբեկեմ (kahabekem) | կահաբեկես (kahabekes) | կահաբեկի (kahabeki) | կահաբեկենք (kahabekenkʿ) | կահաբեկեք (kahabekekʿ) | կահաբեկեն (kahabeken) | |
future perfect | կահաբեկեի (kahabekei) | կահաբեկեիր (kahabekeir) | կահաբեկեր (kahabeker) | կահաբեկեինք (kahabekeinkʿ) | կահաբեկեիք (kahabekeikʿ) | կահաբեկեին (kahabekein) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | ահաբեկի՛ր, ահաբեկի՛* (ahabekír, ahabekí*) | — | — | ահաբեկե՛ք, ահաբեկեցե՛ք** (ahabekékʿ, ahabekecʿékʿ**) | — | ||
*colloquial **dated |
negative conjugation (Eastern Armenian)
infinitive | չահաբեկել (čʿahabekel) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
connegative converb | չահաբեկի (čʿahabeki) | ||||||
resultative participle | չահաբեկած (čʿahabekac) | ||||||
subject participle | չահաբեկող (čʿahabekoł) | ||||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չեմ ահաբեկում (čʿem ahabekum) | չես ահաբեկում (čʿes ahabekum) | չի ահաբեկում (čʿi ahabekum) | չենք ահաբեկում (čʿenkʿ ahabekum) | չեք ահաբեկում (čʿekʿ ahabekum) | չեն ահաբեկում (čʿen ahabekum) | |
imperfect | չէի ահաբեկում (čʿēi ahabekum) | չէիր ահաբեկում (čʿēir ahabekum) | չէր ահաբեկում (čʿēr ahabekum) | չէինք ահաբեկում (čʿēinkʿ ahabekum) | չէիք ահաբեկում (čʿēikʿ ahabekum) | չէին ահաբեկում (čʿēin ahabekum) | |
future | չեմ ահաբեկելու (čʿem ahabekelu) | չես ահաբեկելու (čʿes ahabekelu) | չի ահաբեկելու (čʿi ahabekelu) | չենք ահաբեկելու (čʿenkʿ ahabekelu) | չեք ահաբեկելու (čʿekʿ ahabekelu) | չեն ահաբեկելու (čʿen ahabekelu) | |
future perfect | չէի ահաբեկելու (čʿēi ahabekelu) | չէիր ահաբեկելու (čʿēir ahabekelu) | չէր ահաբեկելու (čʿēr ahabekelu) | չէինք ահաբեկելու (čʿēinkʿ ahabekelu) | չէիք ահաբեկելու (čʿēikʿ ahabekelu) | չէին ահաբեկելու (čʿēin ahabekelu) | |
present perfect | չեմ ահաբեկել (čʿem ahabekel) | չես ահաբեկել (čʿes ahabekel) | չի ահաբեկել (čʿi ahabekel) | չենք ահաբեկել (čʿenkʿ ahabekel) | չեք ահաբեկել (čʿekʿ ahabekel) | չեն ահաբեկել (čʿen ahabekel) | |
pluperfect | չէի ահաբեկել (čʿēi ahabekel) | չէիր ահաբեկել (čʿēir ahabekel) | չէր ահաբեկել (čʿēr ahabekel) | չէինք ահաբեկել (čʿēinkʿ ahabekel) | չէիք ահաբեկել (čʿēikʿ ahabekel) | չէին ահաբեկել (čʿēin ahabekel) | |
aorist | չահաբեկեցի, չահաբեկի* (čʿahabekecʿi, čʿahabeki*) | չահաբեկեցիր, չահաբեկիր* (čʿahabekecʿir, čʿahabekir*) | չահաբեկեց (čʿahabekecʿ) | չահաբեկեցինք, չահաբեկինք* (čʿahabekecʿinkʿ, čʿahabekinkʿ*) | չահաբեկեցիք, չահաբեկիք* (čʿahabekecʿikʿ, čʿahabekikʿ*) | չահաբեկեցին, չահաբեկին* (čʿahabekecʿin, čʿahabekin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | չահաբեկեմ (čʿahabekem) | չահաբեկես (čʿahabekes) | չահաբեկի (čʿahabeki) | չահաբեկենք (čʿahabekenkʿ) | չահաբեկեք (čʿahabekekʿ) | չահաբեկեն (čʿahabeken) | |
future perfect | չահաբեկեի (čʿahabekei) | չահաբեկեիր (čʿahabekeir) | չահաբեկեր (čʿahabeker) | չահաբեկեինք (čʿahabekeinkʿ) | չահաբեկեիք (čʿahabekeikʿ) | չահաբեկեին (čʿahabekein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | չեմ ահաբեկի (čʿem ahabeki) | չես ահաբեկի (čʿes ahabeki) | չի ահաբեկի (čʿi ahabeki) | չենք ահաբեկի (čʿenkʿ ahabeki) | չեք ահաբեկի (čʿekʿ ahabeki) | չեն ահաբեկի (čʿen ahabeki) | |
future perfect | չէի ահաբեկի (čʿēi ahabeki) | չէիր ահաբեկի (čʿēir ahabeki) | չէր ահաբեկի (čʿēr ahabeki) | չէինք ահաբեկի (čʿēinkʿ ahabeki) | չէիք ահաբեկի (čʿēikʿ ahabeki) | չէին ահաբեկի (čʿēin ahabeki) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | մի՛ ահաբեկիր, մի՛ ահաբեկի* (mí ahabekir, mí ahabeki*) | — | — | մի՛ ահաբեկեք, մի՛ ահաբեկեցեք** (mí ahabekekʿ, mí ahabekecʿekʿ**) | — | ||
*colloquial **dated |
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ահաբեկել (ahabekel) | |||
dative | ահաբեկելու (ahabekelu) | |||
ablative | ահաբեկելուց (ahabekelucʿ) | |||
instrumental | ահաբեկելով (ahabekelov) | |||
locative | ահաբեկելում (ahabekelum) | |||
definite forms | ||||
nominative | ահաբեկելը/ահաբեկելն (ahabekelə/ahabekeln) | |||
dative | ահաբեկելուն (ahabekelun) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | ահաբեկելս (ahabekels) | |||
dative | ահաբեկելուս (ahabekelus) | |||
ablative | ահաբեկելուցս (ahabekelucʿs) | |||
instrumental | ահաբեկելովս (ahabekelovs) | |||
locative | ահաբեկելումս (ahabekelums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | ահաբեկելդ (ahabekeld) | |||
dative | ահաբեկելուդ (ahabekelud) | |||
ablative | ահաբեկելուցդ (ahabekelucʿd) | |||
instrumental | ահաբեկելովդ (ahabekelovd) | |||
locative | ահաբեկելումդ (ahabekelumd) |