Definify.com
Definition 2024
անկանել
անկանել
Armenian
Verb
անկանել • (ankanel)
- (archaic, transitive) to lay the groundwork of lace; to weave; to twine
- (archaic, intransitive) Alternative form of ընկնել (ənknel)
Conjugation
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | անկանել (ankanel) | imperfective converb | անկանում (ankanum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | — | simultaneous converb | անկանելիս (ankanelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | անկանել (ankanel) | ||||
| aorist stem | անկան- (ankan-) | future converb I | անկանելու (ankanelu) | ||||
| resultative participle | անկանած (ankanac) | future converb II | անկանելիք (ankanelikʿ) | ||||
| subject participle | անկանող (ankanoł) | connegative converb | անկանի (ankani) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | անկանում եմ (ankanum em) | անկանում ես (ankanum es) | անկանում է (ankanum ē) | անկանում ենք (ankanum enkʿ) | անկանում եք (ankanum ekʿ) | անկանում են (ankanum en) | |
| imperfect | անկանում էի (ankanum ēi) | անկանում էիր (ankanum ēir) | անկանում էր (ankanum ēr) | անկանում էինք (ankanum ēinkʿ) | անկանում էիք (ankanum ēikʿ) | անկանում էին (ankanum ēin) | |
| future | անկանելու եմ (ankanelu em) | անկանելու ես (ankanelu es) | անկանելու է (ankanelu ē) | անկանելու ենք (ankanelu enkʿ) | անկանելու եք (ankanelu ekʿ) | անկանելու են (ankanelu en) | |
| future perfect | անկանելու էի (ankanelu ēi) | անկանելու էիր (ankanelu ēir) | անկանելու էր (ankanelu ēr) | անկանելու էինք (ankanelu ēinkʿ) | անկանելու էիք (ankanelu ēikʿ) | անկանելու էին (ankanelu ēin) | |
| present perfect | անկանել եմ (ankanel em) | անկանել ես (ankanel es) | անկանել է (ankanel ē) | անկանել ենք (ankanel enkʿ) | անկանել եք (ankanel ekʿ) | անկանել են (ankanel en) | |
| pluperfect | անկանել էի (ankanel ēi) | անկանել էիր (ankanel ēir) | անկանել էր (ankanel ēr) | անկանել էինք (ankanel ēinkʿ) | անկանել էիք (ankanel ēikʿ) | անկանել էին (ankanel ēin) | |
| aorist | անկանեցի, անկանի* (ankanecʿi, ankani*) | անկանեցիր, անկանիր* (ankanecʿir, ankanir*) | անկանեց (ankanecʿ) | անկանեցինք, անկանինք* (ankanecʿinkʿ, ankaninkʿ*) | անկանեցիք, անկանիք* (ankanecʿikʿ, ankanikʿ*) | անկանեցին, անկանին* (ankanecʿin, ankanin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | անկանեմ (ankanem) | անկանես (ankanes) | անկանի (ankani) | անկանենք (ankanenkʿ) | անկանեք (ankanekʿ) | անկանեն (ankanen) | |
| future perfect | անկանեի (ankanei) | անկանեիր (ankaneir) | անկաներ (ankaner) | անկանեինք (ankaneinkʿ) | անկանեիք (ankaneikʿ) | անկանեին (ankanein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կանկանեմ (kankanem) | կանկանես (kankanes) | կանկանի (kankani) | կանկանենք (kankanenkʿ) | կանկանեք (kankanekʿ) | կանկանեն (kankanen) | |
| future perfect | կանկանեի (kankanei) | կանկանեիր (kankaneir) | կանկաներ (kankaner) | կանկանեինք (kankaneinkʿ) | կանկանեիք (kankaneikʿ) | կանկանեին (kankanein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | անկանի՛ր, անկանի՛* (ankanír, ankaní*) | — | — | անկանե՛ք, անկանեցե՛ք** (ankanékʿ, ankanecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չանկանել (čʿankanel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չանկանի (čʿankani) | ||||||
| resultative participle | չանկանած (čʿankanac) | ||||||
| subject participle | չանկանող (čʿankanoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ անկանում (čʿem ankanum) | չես անկանում (čʿes ankanum) | չի անկանում (čʿi ankanum) | չենք անկանում (čʿenkʿ ankanum) | չեք անկանում (čʿekʿ ankanum) | չեն անկանում (čʿen ankanum) | |
| imperfect | չէի անկանում (čʿēi ankanum) | չէիր անկանում (čʿēir ankanum) | չէր անկանում (čʿēr ankanum) | չէինք անկանում (čʿēinkʿ ankanum) | չէիք անկանում (čʿēikʿ ankanum) | չէին անկանում (čʿēin ankanum) | |
| future | չեմ անկանելու (čʿem ankanelu) | չես անկանելու (čʿes ankanelu) | չի անկանելու (čʿi ankanelu) | չենք անկանելու (čʿenkʿ ankanelu) | չեք անկանելու (čʿekʿ ankanelu) | չեն անկանելու (čʿen ankanelu) | |
| future perfect | չէի անկանելու (čʿēi ankanelu) | չէիր անկանելու (čʿēir ankanelu) | չէր անկանելու (čʿēr ankanelu) | չէինք անկանելու (čʿēinkʿ ankanelu) | չէիք անկանելու (čʿēikʿ ankanelu) | չէին անկանելու (čʿēin ankanelu) | |
| present perfect | չեմ անկանել (čʿem ankanel) | չես անկանել (čʿes ankanel) | չի անկանել (čʿi ankanel) | չենք անկանել (čʿenkʿ ankanel) | չեք անկանել (čʿekʿ ankanel) | չեն անկանել (čʿen ankanel) | |
| pluperfect | չէի անկանել (čʿēi ankanel) | չէիր անկանել (čʿēir ankanel) | չէր անկանել (čʿēr ankanel) | չէինք անկանել (čʿēinkʿ ankanel) | չէիք անկանել (čʿēikʿ ankanel) | չէին անկանել (čʿēin ankanel) | |
| aorist | չանկանեցի, չանկանի* (čʿankanecʿi, čʿankani*) | չանկանեցիր, չանկանիր* (čʿankanecʿir, čʿankanir*) | չանկանեց (čʿankanecʿ) | չանկանեցինք, չանկանինք* (čʿankanecʿinkʿ, čʿankaninkʿ*) | չանկանեցիք, չանկանիք* (čʿankanecʿikʿ, čʿankanikʿ*) | չանկանեցին, չանկանին* (čʿankanecʿin, čʿankanin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չանկանեմ (čʿankanem) | չանկանես (čʿankanes) | չանկանի (čʿankani) | չանկանենք (čʿankanenkʿ) | չանկանեք (čʿankanekʿ) | չանկանեն (čʿankanen) | |
| future perfect | չանկանեի (čʿankanei) | չանկանեիր (čʿankaneir) | չանկաներ (čʿankaner) | չանկանեինք (čʿankaneinkʿ) | չանկանեիք (čʿankaneikʿ) | չանկանեին (čʿankanein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ անկանի (čʿem ankani) | չես անկանի (čʿes ankani) | չի անկանի (čʿi ankani) | չենք անկանի (čʿenkʿ ankani) | չեք անկանի (čʿekʿ ankani) | չեն անկանի (čʿen ankani) | |
| future perfect | չէի անկանի (čʿēi ankani) | չէիր անկանի (čʿēir ankani) | չէր անկանի (čʿēr ankani) | չէինք անկանի (čʿēinkʿ ankani) | չէիք անկանի (čʿēikʿ ankani) | չէին անկանի (čʿēin ankani) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ անկանիր, մի՛ անկանի* (mí ankanir, mí ankani*) | — | — | մի՛ անկանեք, մի՛ անկանեցեք** (mí ankanekʿ, mí ankanecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | անկանել (ankanel) | |||
| dative | անկանելու (ankanelu) | |||
| ablative | անկանելուց (ankanelucʿ) | |||
| instrumental | անկանելով (ankanelov) | |||
| locative | անկանելում (ankanelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | անկանելը/անկանելն (ankanelə/ankaneln) | |||
| dative | անկանելուն (ankanelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | անկանելս (ankanels) | |||
| dative | անկանելուս (ankanelus) | |||
| ablative | անկանելուցս (ankanelucʿs) | |||
| instrumental | անկանելովս (ankanelovs) | |||
| locative | անկանելումս (ankanelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | անկանելդ (ankaneld) | |||
| dative | անկանելուդ (ankanelud) | |||
| ablative | անկանելուցդ (ankanelucʿd) | |||
| instrumental | անկանելովդ (ankanelovd) | |||
| locative | անկանելումդ (ankanelumd) | |||
Declension
nominalised infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (uncountable) | ||
|---|---|---|
| nominative | անկանել (ankanel) | |
| nominative definite | անկանելը/անկանելն (ankanelə/ankaneln) | |
| dative | անկանելու (ankanelu) | |
| dative definite | անկանելուն (ankanelun) | |
| ablative | անկանելուց (ankanelucʿ) | |
| instrumental | անկանելով (ankanelov) | |
| locative | անկանելում (ankanelum) | |
References
- Ałayan, Ēduard (1976), “անկանել”, in Ardi hayereni bacʿatrakan baṙaran [Explanatory Dictionary of Modern Armenian] (in Armenian), Yerevan: Hayastan
Old Armenian
Verb
անկանել • (ankanel)