Definify.com
Definition 2024
ապստամբեմ
ապստամբեմ
Old Armenian
Alternative forms
- ապաստամբեմ (apastambem)
- ապստամբիմ (apstambim)
Verb
ապստամբեմ • (apstambem) (aorist indicative ապստամբեցի)
- to rebel, to revolt, to mutiny, to conspire
- ապստամբել ի հաւատոց ― apstambel i hawatocʿ ― to apostatize, to abjure religion
Conjugation
active
infinitive | ապստամբել (apstambel) | participle | ապստամբեցեալ, ապստամբեալ (apstambecʿeal, apstambeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | ապստամբեցուցանեմ (apstambecʿucʿanem) | aorist stem | ապստամբեց- (apstambecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ապստամբեմ (apstambem) | ապստամբես (apstambes) | ապստամբէ (apstambē) | ապստամբեմք (apstambemkʿ) | ապստամբէք (apstambēkʿ) | ապստամբեն (apstamben) | |
imperfect | ապստամբէի, ապստամբեի* (apstambēi, apstambei*) | ապստամբէիր, ապստամբեիր* (apstambēir, apstambeir*) | ապստամբէր (apstambēr) | ապստամբէաք, ապստամբեաք* (apstambēakʿ, apstambeakʿ*) | ապստամբէիք, ապստամբեիք* (apstambēikʿ, apstambeikʿ*) | ապստամբէին, ապստամբեին* (apstambēin, apstambein*) | |
aorist | ապստամբեցի (apstambecʿi) | ապստամբեցեր (apstambecʿer) | ապստամբեաց (apstambeacʿ) | ապստամբեցաք (apstambecʿakʿ) | ապստամբեցէք, ապստամբեցիք (apstambecʿēkʿ, apstambecʿikʿ) | ապստամբեցին (apstambecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ապստամբիցեմ (apstambicʿem) | ապստամբիցես (apstambicʿes) | ապստամբիցէ (apstambicʿē) | ապստամբիցեմք (apstambicʿemkʿ) | ապստամբիցէք (apstambicʿēkʿ) | ապստամբիցեն (apstambicʿen) | |
aorist | ապստամբեցից (apstambecʿicʿ) | ապստամբեսցես (apstambescʿes) | ապստամբեսցէ (apstambescʿē) | ապստամբեսցուք (apstambescʿukʿ) | ապստամբեսջիք (apstambesǰikʿ) | ապստամբեսցեն (apstambescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | ապստամբեա՛ (apstambeá) | — | — | ապստամբեցէ՛ք (apstambecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | ապստամբեսջի՛ր (apstambesǰír) | — | — | ապստամբեսջի՛ք (apstambesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ ապստամբեր (mí apstamber) | — | — | մի՛ ապստամբէք (mí apstambēkʿ) | — | |
*rare |
Descendants
- Armenian: ապստամբել (apstambel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “ապստամբեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy