Definify.com
Definition 2024
ապստամբիմ
ապստամբիմ
Old Armenian
Verb
ապստամբիմ • (apstambim) (aorist indicative ապստամբեցայ)
- Alternative form of ապստամբեմ (apstambem)
Conjugation
mediopassive
infinitive | ապստամբել, ապստամբիլ* (apstambel, apstambil*) | participle | ապստամբեցեալ, ապստամբեալ (apstambecʿeal, apstambeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | ապստամբեցուցանեմ (apstambecʿucʿanem) | aorist stem | ապստամբեց- (apstambecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ապստամբիմ (apstambim) | ապստամբիս (apstambis) | ապստամբի (apstambi) | ապստամբիմք (apstambimkʿ) | ապստամբիք (apstambikʿ) | ապստամբին (apstambin) | |
imperfect | ապստամբէի (apstambēi) | ապստամբէիր (apstambēir) | ապստամբէր, ապստամբիւր (apstambēr, apstambiwr) | ապստամբէաք (apstambēakʿ) | ապստամբէիք (apstambēikʿ) | ապստամբէին (apstambēin) | |
aorist | ապստամբեցայ (apstambecʿay) | ապստամբեցար (apstambecʿar) | ապստամբեցաւ (apstambecʿaw) | ապստամբեցաք (apstambecʿakʿ) | ապստամբեցայք (apstambecʿaykʿ) | ապստամբեցան (apstambecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ապստամբիցիմ (apstambicʿim) | ապստամբիցիս (apstambicʿis) | ապստամբիցի (apstambicʿi) | ապստամբիցիմք (apstambicʿimkʿ) | ապստամբիցիք (apstambicʿikʿ) | ապստամբիցին (apstambicʿin) | |
aorist | ապստամբեցայց (apstambecʿaycʿ) | ապստամբեսցիս (apstambescʿis) | ապստամբեսցի (apstambescʿi) | ապստամբեսցուք (apstambescʿukʿ) | ապստամբեսջիք (apstambesǰikʿ) | ապստամբեսցին (apstambescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | ապստամբեա՛ց (apstambeácʿ) | — | — | ապստամբեցարո՛ւք (apstambecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | ապստամբեսջի՛ր (apstambesǰír) | — | — | ապստամբեսջի՛ք (apstambesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ ապստամբիր (mí apstambir) | — | — | մի՛ ապստամբիք (mí apstambikʿ) | — | |
*post-classical |