Definify.com
Definition 2025
դավաճանել
դավաճանել
Armenian
Verb
դավաճանել • (davačanel)
Conjugation
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | դավաճանել (davačanel) | imperfective converb | դավաճանում (davačanum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | — | simultaneous converb | դավաճանելիս (davačanelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | դավաճանել (davačanel) | ||||
| aorist stem | դավաճան- (davačan-) | future converb I | դավաճանելու (davačanelu) | ||||
| resultative participle | դավաճանած (davačanac) | future converb II | դավաճանելիք (davačanelikʿ) | ||||
| subject participle | դավաճանող (davačanoł) | connegative converb | դավաճանի (davačani) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | դավաճանում եմ (davačanum em) | դավաճանում ես (davačanum es) | դավաճանում է (davačanum ē) | դավաճանում ենք (davačanum enkʿ) | դավաճանում եք (davačanum ekʿ) | դավաճանում են (davačanum en) | |
| imperfect | դավաճանում էի (davačanum ēi) | դավաճանում էիր (davačanum ēir) | դավաճանում էր (davačanum ēr) | դավաճանում էինք (davačanum ēinkʿ) | դավաճանում էիք (davačanum ēikʿ) | դավաճանում էին (davačanum ēin) | |
| future | դավաճանելու եմ (davačanelu em) | դավաճանելու ես (davačanelu es) | դավաճանելու է (davačanelu ē) | դավաճանելու ենք (davačanelu enkʿ) | դավաճանելու եք (davačanelu ekʿ) | դավաճանելու են (davačanelu en) | |
| future perfect | դավաճանելու էի (davačanelu ēi) | դավաճանելու էիր (davačanelu ēir) | դավաճանելու էր (davačanelu ēr) | դավաճանելու էինք (davačanelu ēinkʿ) | դավաճանելու էիք (davačanelu ēikʿ) | դավաճանելու էին (davačanelu ēin) | |
| present perfect | դավաճանել եմ (davačanel em) | դավաճանել ես (davačanel es) | դավաճանել է (davačanel ē) | դավաճանել ենք (davačanel enkʿ) | դավաճանել եք (davačanel ekʿ) | դավաճանել են (davačanel en) | |
| pluperfect | դավաճանել էի (davačanel ēi) | դավաճանել էիր (davačanel ēir) | դավաճանել էր (davačanel ēr) | դավաճանել էինք (davačanel ēinkʿ) | դավաճանել էիք (davačanel ēikʿ) | դավաճանել էին (davačanel ēin) | |
| aorist | դավաճանեցի, դավաճանի* (davačanecʿi, davačani*) | դավաճանեցիր, դավաճանիր* (davačanecʿir, davačanir*) | դավաճանեց (davačanecʿ) | դավաճանեցինք, դավաճանինք* (davačanecʿinkʿ, davačaninkʿ*) | դավաճանեցիք, դավաճանիք* (davačanecʿikʿ, davačanikʿ*) | դավաճանեցին, դավաճանին* (davačanecʿin, davačanin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | դավաճանեմ (davačanem) | դավաճանես (davačanes) | դավաճանի (davačani) | դավաճանենք (davačanenkʿ) | դավաճանեք (davačanekʿ) | դավաճանեն (davačanen) | |
| future perfect | դավաճանեի (davačanei) | դավաճանեիր (davačaneir) | դավաճաներ (davačaner) | դավաճանեինք (davačaneinkʿ) | դավաճանեիք (davačaneikʿ) | դավաճանեին (davačanein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կդավաճանեմ (kdavačanem) | կդավաճանես (kdavačanes) | կդավաճանի (kdavačani) | կդավաճանենք (kdavačanenkʿ) | կդավաճանեք (kdavačanekʿ) | կդավաճանեն (kdavačanen) | |
| future perfect | կդավաճանեի (kdavačanei) | կդավաճանեիր (kdavačaneir) | կդավաճաներ (kdavačaner) | կդավաճանեինք (kdavačaneinkʿ) | կդավաճանեիք (kdavačaneikʿ) | կդավաճանեին (kdavačanein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | դավաճանի՛ր, դավաճանի՛* (davačanír, davačaní*) | — | — | դավաճանե՛ք, դավաճանեցե՛ք** (davačanékʿ, davačanecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չդավաճանել (čʿdavačanel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չդավաճանի (čʿdavačani) | ||||||
| resultative participle | չդավաճանած (čʿdavačanac) | ||||||
| subject participle | չդավաճանող (čʿdavačanoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ դավաճանում (čʿem davačanum) | չես դավաճանում (čʿes davačanum) | չի դավաճանում (čʿi davačanum) | չենք դավաճանում (čʿenkʿ davačanum) | չեք դավաճանում (čʿekʿ davačanum) | չեն դավաճանում (čʿen davačanum) | |
| imperfect | չէի դավաճանում (čʿēi davačanum) | չէիր դավաճանում (čʿēir davačanum) | չէր դավաճանում (čʿēr davačanum) | չէինք դավաճանում (čʿēinkʿ davačanum) | չէիք դավաճանում (čʿēikʿ davačanum) | չէին դավաճանում (čʿēin davačanum) | |
| future | չեմ դավաճանելու (čʿem davačanelu) | չես դավաճանելու (čʿes davačanelu) | չի դավաճանելու (čʿi davačanelu) | չենք դավաճանելու (čʿenkʿ davačanelu) | չեք դավաճանելու (čʿekʿ davačanelu) | չեն դավաճանելու (čʿen davačanelu) | |
| future perfect | չէի դավաճանելու (čʿēi davačanelu) | չէիր դավաճանելու (čʿēir davačanelu) | չէր դավաճանելու (čʿēr davačanelu) | չէինք դավաճանելու (čʿēinkʿ davačanelu) | չէիք դավաճանելու (čʿēikʿ davačanelu) | չէին դավաճանելու (čʿēin davačanelu) | |
| present perfect | չեմ դավաճանել (čʿem davačanel) | չես դավաճանել (čʿes davačanel) | չի դավաճանել (čʿi davačanel) | չենք դավաճանել (čʿenkʿ davačanel) | չեք դավաճանել (čʿekʿ davačanel) | չեն դավաճանել (čʿen davačanel) | |
| pluperfect | չէի դավաճանել (čʿēi davačanel) | չէիր դավաճանել (čʿēir davačanel) | չէր դավաճանել (čʿēr davačanel) | չէինք դավաճանել (čʿēinkʿ davačanel) | չէիք դավաճանել (čʿēikʿ davačanel) | չէին դավաճանել (čʿēin davačanel) | |
| aorist | չդավաճանեցի, չդավաճանի* (čʿdavačanecʿi, čʿdavačani*) | չդավաճանեցիր, չդավաճանիր* (čʿdavačanecʿir, čʿdavačanir*) | չդավաճանեց (čʿdavačanecʿ) | չդավաճանեցինք, չդավաճանինք* (čʿdavačanecʿinkʿ, čʿdavačaninkʿ*) | չդավաճանեցիք, չդավաճանիք* (čʿdavačanecʿikʿ, čʿdavačanikʿ*) | չդավաճանեցին, չդավաճանին* (čʿdavačanecʿin, čʿdavačanin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չդավաճանեմ (čʿdavačanem) | չդավաճանես (čʿdavačanes) | չդավաճանի (čʿdavačani) | չդավաճանենք (čʿdavačanenkʿ) | չդավաճանեք (čʿdavačanekʿ) | չդավաճանեն (čʿdavačanen) | |
| future perfect | չդավաճանեի (čʿdavačanei) | չդավաճանեիր (čʿdavačaneir) | չդավաճաներ (čʿdavačaner) | չդավաճանեինք (čʿdavačaneinkʿ) | չդավաճանեիք (čʿdavačaneikʿ) | չդավաճանեին (čʿdavačanein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ դավաճանի (čʿem davačani) | չես դավաճանի (čʿes davačani) | չի դավաճանի (čʿi davačani) | չենք դավաճանի (čʿenkʿ davačani) | չեք դավաճանի (čʿekʿ davačani) | չեն դավաճանի (čʿen davačani) | |
| future perfect | չէի դավաճանի (čʿēi davačani) | չէիր դավաճանի (čʿēir davačani) | չէր դավաճանի (čʿēr davačani) | չէինք դավաճանի (čʿēinkʿ davačani) | չէիք դավաճանի (čʿēikʿ davačani) | չէին դավաճանի (čʿēin davačani) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ դավաճանիր, մի՛ դավաճանի* (mí davačanir, mí davačani*) | — | — | մի՛ դավաճանեք, մի՛ դավաճանեցեք** (mí davačanekʿ, mí davačanecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | դավաճանել (davačanel) | |||
| dative | դավաճանելու (davačanelu) | |||
| ablative | դավաճանելուց (davačanelucʿ) | |||
| instrumental | դավաճանելով (davačanelov) | |||
| locative | դավաճանելում (davačanelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | դավաճանելը/դավաճանելն (davačanelə/davačaneln) | |||
| dative | դավաճանելուն (davačanelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | դավաճանելս (davačanels) | |||
| dative | դավաճանելուս (davačanelus) | |||
| ablative | դավաճանելուցս (davačanelucʿs) | |||
| instrumental | դավաճանելովս (davačanelovs) | |||
| locative | դավաճանելումս (davačanelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | դավաճանելդ (davačaneld) | |||
| dative | դավաճանելուդ (davačanelud) | |||
| ablative | դավաճանելուցդ (davačanelucʿd) | |||
| instrumental | դավաճանելովդ (davačanelovd) | |||
| locative | դավաճանելումդ (davačanelumd) | |||