Definify.com
Definition 2024
զարմանամ
զարմանամ
Old Armenian
Verb
զարմանամ • (zarmanam) (aorist indicative զարմացայ)
- to be astounded, to wonder, to be astonished
- to be enraptured
Conjugation
active
| infinitive | զարմանալ (zarmanal) | participle | զարմացեալ (zarmacʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | զարմացուցանեմ (zarmacʿucʿanem) | aorist stem | - (-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զարմանամ (zarmanam) | զարմանաս (zarmanas) | զարմանայ (zarmanay) | զարմանամք (zarmanamkʿ) | զարմանայք (zarmanaykʿ) | զարմանան (zarmanan) | |
| imperfect | զարմանայի (zarmanayi) | զարմանայիր (zarmanayir) | զարմանայր (zarmanayr) | զարմանայաք (zarmanayakʿ) | զարմանայիք (zarmanayikʿ) | զարմանային (zarmanayin) | |
| aorist | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զարմանայցեմ (zarmanaycʿem) | զարմանայցես (zarmanaycʿes) | զարմանայցէ (zarmanaycʿē) | զարմանայցեմք (zarmanaycʿemkʿ) | զարմանայցէք (zarmanaycʿēkʿ) | զարմանայցեն (zarmanaycʿen) | |
| aorist | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | — (—) | — | — | — | — | |
| cohortative | — | զարմասջի՛ր (zarmasǰír) | — | — | զարմասջի՛ք (zarmasǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ զարմանար (mí zarmanar) | — | — | մի՛ զարմանայք (mí zarmanaykʿ) | — | |
mediopassive
| infinitive | զարմանալ (zarmanal) | participle | զարմացեալ (zarmacʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | զարմացուցանեմ (zarmacʿucʿanem) | aorist stem | զարմաց- (zarmacʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զարմանամ (zarmanam) | զարմանաս (zarmanas) | զարմանայ (zarmanay) | զարմանամք (zarmanamkʿ) | զարմանայք (zarmanaykʿ) | զարմանան (zarmanan) | |
| imperfect | զարմանայի (zarmanayi) | զարմանայիր (zarmanayir) | զարմանայր (zarmanayr) | զարմանայաք (zarmanayakʿ) | զարմանայիք (zarmanayikʿ) | զարմանային (zarmanayin) | |
| aorist | զարմացայ (zarmacʿay) | զարմացար (zarmacʿar) | զարմացաւ (zarmacʿaw) | զարմացաք (zarmacʿakʿ) | զարմացայք (zarmacʿaykʿ) | զարմացան (zarmacʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զարմանայցիմ (zarmanaycʿim) | զարմանայցիս (zarmanaycʿis) | զարմանայցի (zarmanaycʿi) | զարմանայցիմք (zarmanaycʿimkʿ) | զարմանայցիք (zarmanaycʿikʿ) | զարմանայցին (zarmanaycʿin) | |
| aorist | զարմացայց (zarmacʿaycʿ) | զարմասցիս (zarmascʿis) | զարմասցի (zarmascʿi) | զարմասցուք (zarmascʿukʿ) | զարմասջիք (zarmasǰikʿ) | զարմասցին (zarmascʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | զարմացի՛ր (zarmacʿír) | — | — | զարմացարո՛ւք (zarmacʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | զարմասջի՛ր (zarmasǰír) | — | — | զարմասջի՛ք (zarmasǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ զարմանար (mí zarmanar) | — | — | մի՛ զարմանայք (mí zarmanaykʿ) | — | |
| an unusual զարմանասցի (zarmanascʿi) form is attested | |||||||
Derived terms
|
|
|
Descendants
- Armenian: զարմանալ (zarmanal)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “զարմանամ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “զարմանամ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy