Definition 2024
թքանել
թքանել
Old Armenian
Verb
թքանել • (tʿkʿanel)
- infinitive of թքանեմ (tʿkʿanem)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
թքանել (tʿkʿanel)
|
| genitive |
թքանելոյ (tʿkʿaneloy)
|
| dative |
թքանելոյ (tʿkʿaneloy)
|
| accusative |
թքանել (tʿkʿanel)
|
| ablative |
թքանելոյ (tʿkʿaneloy)
|
| instrumental |
թքանելով (tʿkʿanelov)
|
| locative |
թքանել (tʿkʿanel)
|
