Definify.com
Definition 2024
թքանեմ
թքանեմ
Old Armenian
Alternative forms
Verb
թքանեմ • (tʿkʿanem) (aorist indicative թքի)
- to spit; to spit out; to spit upon, to fling, to cast, to spout
- ստէպ թքանել ― stēp tʿkʿanel ― to spit often, or continually, to be always spitting
- թքանել ի խօսելն ― tʿkʿanel i xōseln ― to sputter
- արիւն թքանել ― ariwn tʿkʿanel ― to spit blood
- թքանել ընդ երեսս/յերեսս ուրուք ― tʿkʿanel ənd eress/yeress urukʿ ― to spit upon a person, in his face
- to vomit, to throw up
- (figuratively) to slight, to disdain, to contemn openly, to treat with scorn, to point one's finger at, to set at nought
Conjugation
active
| infinitive | թքանել (tʿkʿanel) | participle | թքեալ (tʿkʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | թք- (tʿkʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | թքանեմ (tʿkʿanem) | թքանես (tʿkʿanes) | թքանէ (tʿkʿanē) | թքանեմք (tʿkʿanemkʿ) | թքանէք (tʿkʿanēkʿ) | թքանեն (tʿkʿanen) | |
| imperfect | թքանէի, թքանեի* (tʿkʿanēi, tʿkʿanei*) | թքանէիր, թքանեիր* (tʿkʿanēir, tʿkʿaneir*) | թքանէր (tʿkʿanēr) | թքանէաք, թքանեաք* (tʿkʿanēakʿ, tʿkʿaneakʿ*) | թքանէիք, թքանեիք* (tʿkʿanēikʿ, tʿkʿaneikʿ*) | թքանէին, թքանեին* (tʿkʿanēin, tʿkʿanein*) | |
| aorist | թքի (tʿkʿi) | թքեր (tʿkʿer) | եթուք (etʿukʿ) | թքաք (tʿkʿakʿ) | թքէք, թքիք (tʿkʿēkʿ, tʿkʿikʿ) | թքին (tʿkʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | թքանիցեմ (tʿkʿanicʿem) | թքանիցես (tʿkʿanicʿes) | թքանիցէ (tʿkʿanicʿē) | թքանիցեմք (tʿkʿanicʿemkʿ) | թքանիցէք (tʿkʿanicʿēkʿ) | թքանիցեն (tʿkʿanicʿen) | |
| aorist | թքից (tʿkʿicʿ) | թքցես (tʿkʿcʿes) | թքցէ (tʿkʿcʿē) | թքցուք (tʿkʿcʿukʿ) | թքջիք (tʿkʿǰikʿ) | թքցեն (tʿkʿcʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | թո՛ւք (tʿúkʿ) | — | — | թքէ՛ք (tʿkʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | թքջի՛ր (tʿkʿǰír) | — | — | թքջի՛ք (tʿkʿǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ թքաներ (mí tʿkʿaner) | — | — | մի՛ թքանէք (mí tʿkʿanēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | թքանել, թքանիլ* (tʿkʿanel, tʿkʿanil*) | participle | թքեալ (tʿkʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | թք- (tʿkʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | թքանիմ (tʿkʿanim) | թքանիս (tʿkʿanis) | թքանի (tʿkʿani) | թքանիմք (tʿkʿanimkʿ) | թքանիք (tʿkʿanikʿ) | թքանին (tʿkʿanin) | |
| imperfect | թքանէի (tʿkʿanēi) | թքանէիր (tʿkʿanēir) | թքանէր, թքանիւր (tʿkʿanēr, tʿkʿaniwr) | թքանէաք (tʿkʿanēakʿ) | թքանէիք (tʿkʿanēikʿ) | թքանէին (tʿkʿanēin) | |
| aorist | թքայ (tʿkʿay) | թքար (tʿkʿar) | թքաւ (tʿkʿaw) | թքաք (tʿkʿakʿ) | թքայք (tʿkʿaykʿ) | թքան (tʿkʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | թքանիցիմ (tʿkʿanicʿim) | թքանիցիս (tʿkʿanicʿis) | թքանիցի (tʿkʿanicʿi) | թքանիցիմք (tʿkʿanicʿimkʿ) | թքանիցիք (tʿkʿanicʿikʿ) | թքանիցին (tʿkʿanicʿin) | |
| aorist | թքայց (tʿkʿaycʿ) | թքցիս (tʿkʿcʿis) | թքցի (tʿkʿcʿi) | թքցուք (tʿkʿcʿukʿ) | թքջիք (tʿkʿǰikʿ) | թքցին (tʿkʿcʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | թքի՛ր (tʿkʿír) | — | — | թքարո՛ւք (tʿkʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | թքջի՛ր (tʿkʿǰír) | — | — | թքջի՛ք (tʿkʿǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ թքանիր (mí tʿkʿanir) | — | — | մի՛ թքանիք (mí tʿkʿanikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: թքել (tʿkʿel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “թքանեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy