Definify.com
Definition 2024
թքեմ
թքեմ
Old Armenian
Verb
թքեմ • (tʿkʿem) (aorist indicative թքեցի)
- Alternative form of թքանեմ (tʿkʿanem)
Conjugation
active
infinitive | թքել (tʿkʿel) | participle | թքեցեալ, թքեալ (tʿkʿecʿeal, tʿkʿeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | թքեց- (tʿkʿecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | թքեմ (tʿkʿem) | թքես (tʿkʿes) | թքէ (tʿkʿē) | թքեմք (tʿkʿemkʿ) | թքէք (tʿkʿēkʿ) | թքեն (tʿkʿen) | |
imperfect | թքէի, թքեի* (tʿkʿēi, tʿkʿei*) | թքէիր, թքեիր* (tʿkʿēir, tʿkʿeir*) | թքէր (tʿkʿēr) | թքէաք, թքեաք* (tʿkʿēakʿ, tʿkʿeakʿ*) | թքէիք, թքեիք* (tʿkʿēikʿ, tʿkʿeikʿ*) | թքէին, թքեին* (tʿkʿēin, tʿkʿein*) | |
aorist | թքեցի (tʿkʿecʿi) | թքեցեր (tʿkʿecʿer) | թքեաց (tʿkʿeacʿ) | թքեցաք (tʿkʿecʿakʿ) | թքեցէք, թքեցիք (tʿkʿecʿēkʿ, tʿkʿecʿikʿ) | թքեցին (tʿkʿecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | թքիցեմ (tʿkʿicʿem) | թքիցես (tʿkʿicʿes) | թքիցէ (tʿkʿicʿē) | թքիցեմք (tʿkʿicʿemkʿ) | թքիցէք (tʿkʿicʿēkʿ) | թքիցեն (tʿkʿicʿen) | |
aorist | թքեցից (tʿkʿecʿicʿ) | թքեսցես (tʿkʿescʿes) | թքեսցէ (tʿkʿescʿē) | թքեսցուք (tʿkʿescʿukʿ) | թքեսջիք (tʿkʿesǰikʿ) | թքեսցեն (tʿkʿescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | թքեա՛ (tʿkʿeá) | — | — | թքեցէ՛ք (tʿkʿecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | թքեսջի՛ր (tʿkʿesǰír) | — | — | թքեսջի՛ք (tʿkʿesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ թքեր (mí tʿkʿer) | — | — | մի՛ թքէք (mí tʿkʿēkʿ) | — | |
*rare |