Definify.com
Definition 2024
ինքնահավանել
ինքնահավանել
Armenian
Verb
ինքնահավանել • (inkʿnahavanel) (traditional orthography spelling ինքնահաւանել)
- to be conceited, vain, egoistic, narcissistic (to like or love oneself)
Inflection
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | ինքնահավանել (inkʿnahavanel) | imperfective converb | ինքնահավանում (inkʿnahavanum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | ինքնահավանվել (inkʿnahavanvel) | simultaneous converb | ինքնահավանելիս (inkʿnahavanelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | ինքնահավանել (inkʿnahavanel) | ||||
| aorist stem | ինքնահավան- (inkʿnahavan-) | future converb I | ինքնահավանելու (inkʿnahavanelu) | ||||
| resultative participle | ինքնահավանած (inkʿnahavanac) | future converb II | ինքնահավանելիք (inkʿnahavanelikʿ) | ||||
| subject participle | ինքնահավանող (inkʿnahavanoł) | connegative converb | ինքնահավանի (inkʿnahavani) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | ինքնահավանում եմ (inkʿnahavanum em) | ինքնահավանում ես (inkʿnahavanum es) | ինքնահավանում է (inkʿnahavanum ē) | ինքնահավանում ենք (inkʿnahavanum enkʿ) | ինքնահավանում եք (inkʿnahavanum ekʿ) | ինքնահավանում են (inkʿnahavanum en) | |
| imperfect | ինքնահավանում էի (inkʿnahavanum ēi) | ինքնահավանում էիր (inkʿnahavanum ēir) | ինքնահավանում էր (inkʿnahavanum ēr) | ինքնահավանում էինք (inkʿnahavanum ēinkʿ) | ինքնահավանում էիք (inkʿnahavanum ēikʿ) | ինքնահավանում էին (inkʿnahavanum ēin) | |
| future | ինքնահավանելու եմ (inkʿnahavanelu em) | ինքնահավանելու ես (inkʿnahavanelu es) | ինքնահավանելու է (inkʿnahavanelu ē) | ինքնահավանելու ենք (inkʿnahavanelu enkʿ) | ինքնահավանելու եք (inkʿnahavanelu ekʿ) | ինքնահավանելու են (inkʿnahavanelu en) | |
| future perfect | ինքնահավանելու էի (inkʿnahavanelu ēi) | ինքնահավանելու էիր (inkʿnahavanelu ēir) | ինքնահավանելու էր (inkʿnahavanelu ēr) | ինքնահավանելու էինք (inkʿnahavanelu ēinkʿ) | ինքնահավանելու էիք (inkʿnahavanelu ēikʿ) | ինքնահավանելու էին (inkʿnahavanelu ēin) | |
| present perfect | ինքնահավանել եմ (inkʿnahavanel em) | ինքնահավանել ես (inkʿnahavanel es) | ինքնահավանել է (inkʿnahavanel ē) | ինքնահավանել ենք (inkʿnahavanel enkʿ) | ինքնահավանել եք (inkʿnahavanel ekʿ) | ինքնահավանել են (inkʿnahavanel en) | |
| pluperfect | ինքնահավանել էի (inkʿnahavanel ēi) | ինքնահավանել էիր (inkʿnahavanel ēir) | ինքնահավանել էր (inkʿnahavanel ēr) | ինքնահավանել էինք (inkʿnahavanel ēinkʿ) | ինքնահավանել էիք (inkʿnahavanel ēikʿ) | ինքնահավանել էին (inkʿnahavanel ēin) | |
| aorist | ինքնահավանեցի, ինքնահավանի* (inkʿnahavanecʿi, inkʿnahavani*) | ինքնահավանեցիր, ինքնահավանիր* (inkʿnahavanecʿir, inkʿnahavanir*) | ինքնահավանեց (inkʿnahavanecʿ) | ինքնահավանեցինք, ինքնահավանինք* (inkʿnahavanecʿinkʿ, inkʿnahavaninkʿ*) | ինքնահավանեցիք, ինքնահավանիք* (inkʿnahavanecʿikʿ, inkʿnahavanikʿ*) | ինքնահավանեցին, ինքնահավանին* (inkʿnahavanecʿin, inkʿnahavanin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | ինքնահավանեմ (inkʿnahavanem) | ինքնահավանես (inkʿnahavanes) | ինքնահավանի (inkʿnahavani) | ինքնահավանենք (inkʿnahavanenkʿ) | ինքնահավանեք (inkʿnahavanekʿ) | ինքնահավանեն (inkʿnahavanen) | |
| future perfect | ինքնահավանեի (inkʿnahavanei) | ինքնահավանեիր (inkʿnahavaneir) | ինքնահավաներ (inkʿnahavaner) | ինքնահավանեինք (inkʿnahavaneinkʿ) | ինքնահավանեիք (inkʿnahavaneikʿ) | ինքնահավանեին (inkʿnahavanein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կինքնահավանեմ (kinkʿnahavanem) | կինքնահավանես (kinkʿnahavanes) | կինքնահավանի (kinkʿnahavani) | կինքնահավանենք (kinkʿnahavanenkʿ) | կինքնահավանեք (kinkʿnahavanekʿ) | կինքնահավանեն (kinkʿnahavanen) | |
| future perfect | կինքնահավանեի (kinkʿnahavanei) | կինքնահավանեիր (kinkʿnahavaneir) | կինքնահավաներ (kinkʿnahavaner) | կինքնահավանեինք (kinkʿnahavaneinkʿ) | կինքնահավանեիք (kinkʿnahavaneikʿ) | կինքնահավանեին (kinkʿnahavanein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | ինքնահավանի՛ր, ինքնահավանի՛* (inkʿnahavanír, inkʿnahavaní*) | — | — | ինքնահավանե՛ք, ինքնահավանեցե՛ք** (inkʿnahavanékʿ, inkʿnahavanecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չինքնահավանել (čʿinkʿnahavanel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չինքնահավանի (čʿinkʿnahavani) | ||||||
| resultative participle | չինքնահավանած (čʿinkʿnahavanac) | ||||||
| subject participle | չինքնահավանող (čʿinkʿnahavanoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ ինքնահավանում (čʿem inkʿnahavanum) | չես ինքնահավանում (čʿes inkʿnahavanum) | չի ինքնահավանում (čʿi inkʿnahavanum) | չենք ինքնահավանում (čʿenkʿ inkʿnahavanum) | չեք ինքնահավանում (čʿekʿ inkʿnahavanum) | չեն ինքնահավանում (čʿen inkʿnahavanum) | |
| imperfect | չէի ինքնահավանում (čʿēi inkʿnahavanum) | չէիր ինքնահավանում (čʿēir inkʿnahavanum) | չէր ինքնահավանում (čʿēr inkʿnahavanum) | չէինք ինքնահավանում (čʿēinkʿ inkʿnahavanum) | չէիք ինքնահավանում (čʿēikʿ inkʿnahavanum) | չէին ինքնահավանում (čʿēin inkʿnahavanum) | |
| future | չեմ ինքնահավանելու (čʿem inkʿnahavanelu) | չես ինքնահավանելու (čʿes inkʿnahavanelu) | չի ինքնահավանելու (čʿi inkʿnahavanelu) | չենք ինքնահավանելու (čʿenkʿ inkʿnahavanelu) | չեք ինքնահավանելու (čʿekʿ inkʿnahavanelu) | չեն ինքնահավանելու (čʿen inkʿnahavanelu) | |
| future perfect | չէի ինքնահավանելու (čʿēi inkʿnahavanelu) | չէիր ինքնահավանելու (čʿēir inkʿnahavanelu) | չէր ինքնահավանելու (čʿēr inkʿnahavanelu) | չէինք ինքնահավանելու (čʿēinkʿ inkʿnahavanelu) | չէիք ինքնահավանելու (čʿēikʿ inkʿnahavanelu) | չէին ինքնահավանելու (čʿēin inkʿnahavanelu) | |
| present perfect | չեմ ինքնահավանել (čʿem inkʿnahavanel) | չես ինքնահավանել (čʿes inkʿnahavanel) | չի ինքնահավանել (čʿi inkʿnahavanel) | չենք ինքնահավանել (čʿenkʿ inkʿnahavanel) | չեք ինքնահավանել (čʿekʿ inkʿnahavanel) | չեն ինքնահավանել (čʿen inkʿnahavanel) | |
| pluperfect | չէի ինքնահավանել (čʿēi inkʿnahavanel) | չէիր ինքնահավանել (čʿēir inkʿnahavanel) | չէր ինքնահավանել (čʿēr inkʿnahavanel) | չէինք ինքնահավանել (čʿēinkʿ inkʿnahavanel) | չէիք ինքնահավանել (čʿēikʿ inkʿnahavanel) | չէին ինքնահավանել (čʿēin inkʿnahavanel) | |
| aorist | չինքնահավանեցի, չինքնահավանի* (čʿinkʿnahavanecʿi, čʿinkʿnahavani*) | չինքնահավանեցիր, չինքնահավանիր* (čʿinkʿnahavanecʿir, čʿinkʿnahavanir*) | չինքնահավանեց (čʿinkʿnahavanecʿ) | չինքնահավանեցինք, չինքնահավանինք* (čʿinkʿnahavanecʿinkʿ, čʿinkʿnahavaninkʿ*) | չինքնահավանեցիք, չինքնահավանիք* (čʿinkʿnahavanecʿikʿ, čʿinkʿnahavanikʿ*) | չինքնահավանեցին, չինքնահավանին* (čʿinkʿnahavanecʿin, čʿinkʿnahavanin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չինքնահավանեմ (čʿinkʿnahavanem) | չինքնահավանես (čʿinkʿnahavanes) | չինքնահավանի (čʿinkʿnahavani) | չինքնահավանենք (čʿinkʿnahavanenkʿ) | չինքնահավանեք (čʿinkʿnahavanekʿ) | չինքնահավանեն (čʿinkʿnahavanen) | |
| future perfect | չինքնահավանեի (čʿinkʿnahavanei) | չինքնահավանեիր (čʿinkʿnahavaneir) | չինքնահավաներ (čʿinkʿnahavaner) | չինքնահավանեինք (čʿinkʿnahavaneinkʿ) | չինքնահավանեիք (čʿinkʿnahavaneikʿ) | չինքնահավանեին (čʿinkʿnahavanein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ ինքնահավանի (čʿem inkʿnahavani) | չես ինքնահավանի (čʿes inkʿnahavani) | չի ինքնահավանի (čʿi inkʿnahavani) | չենք ինքնահավանի (čʿenkʿ inkʿnahavani) | չեք ինքնահավանի (čʿekʿ inkʿnahavani) | չեն ինքնահավանի (čʿen inkʿnahavani) | |
| future perfect | չէի ինքնահավանի (čʿēi inkʿnahavani) | չէիր ինքնահավանի (čʿēir inkʿnahavani) | չէր ինքնահավանի (čʿēr inkʿnahavani) | չէինք ինքնահավանի (čʿēinkʿ inkʿnahavani) | չէիք ինքնահավանի (čʿēikʿ inkʿnahavani) | չէին ինքնահավանի (čʿēin inkʿnahavani) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ ինքնահավանիր, մի՛ ինքնահավանի* (mí inkʿnahavanir, mí inkʿnahavani*) | — | — | մի՛ ինքնահավանեք, մի՛ ինքնահավանեցեք** (mí inkʿnahavanekʿ, mí inkʿnahavanecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | ինքնահավանել (inkʿnahavanel) | |||
| dative | ինքնահավանելու (inkʿnahavanelu) | |||
| ablative | ինքնահավանելուց (inkʿnahavanelucʿ) | |||
| instrumental | ինքնահավանելով (inkʿnahavanelov) | |||
| locative | ինքնահավանելում (inkʿnahavanelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | ինքնահավանելը/ինքնահավանելն (inkʿnahavanelə/inkʿnahavaneln) | |||
| dative | ինքնահավանելուն (inkʿnahavanelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | ինքնահավանելս (inkʿnahavanels) | |||
| dative | ինքնահավանելուս (inkʿnahavanelus) | |||
| ablative | ինքնահավանելուցս (inkʿnahavanelucʿs) | |||
| instrumental | ինքնահավանելովս (inkʿnahavanelovs) | |||
| locative | ինքնահավանելումս (inkʿnahavanelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | ինքնահավանելդ (inkʿnahavaneld) | |||
| dative | ինքնահավանելուդ (inkʿnahavanelud) | |||
| ablative | ինքնահավանելուցդ (inkʿnahavanelucʿd) | |||
| instrumental | ինքնահավանելովդ (inkʿnahavanelovd) | |||
| locative | ինքնահավանելումդ (inkʿnahavanelumd) | |||