Definify.com
Definition 2024
կամենամ
կամենամ
Old Armenian
Verb
կամենամ • (kamenam) (aorist indicative կամեցայ)
- (post-classical) Alternative form of կամիմ (kamim)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | կամենալ (kamenal) | participle | կամեցեալ (kamecʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | կամեցուցանեմ (kamecʿucʿanem) | aorist stem | կամեց- (kamecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կամենամ (kamenam) | կամենաս (kamenas) | կամենայ (kamenay) | կամենամք (kamenamkʿ) | կամենայք (kamenaykʿ) | կամենան (kamenan) | |
| imperfect | կամենայի (kamenayi) | կամենայիր (kamenayir) | կամենայր (kamenayr) | կամենայաք (kamenayakʿ) | կամենայիք (kamenayikʿ) | կամենային (kamenayin) | |
| aorist | կամեցայ (kamecʿay) | կամեցար (kamecʿar) | կամեցաւ (kamecʿaw) | կամեցաք (kamecʿakʿ) | կամեցայք (kamecʿaykʿ) | կամեցան (kamecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կամենայցիմ (kamenaycʿim) | կամենայցիս (kamenaycʿis) | կամենայցի (kamenaycʿi) | կամենայցիմք (kamenaycʿimkʿ) | կամենայցիք (kamenaycʿikʿ) | կամենայցին (kamenaycʿin) | |
| aorist | կամեցայց (kamecʿaycʿ) | կամեսցիս (kamescʿis) | կամեսցի (kamescʿi) | կամեսցուք (kamescʿukʿ) | կամեսջիք (kamesǰikʿ) | կամեսցին (kamescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կամեցի՛ր (kamecʿír) | — | — | կամեցարո՛ւք (kamecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | կամեսջի՛ր (kamesǰír) | — | — | կամեսջի՛ք (kamesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կամենար (mí kamenar) | — | — | մի՛ կամենայք (mí kamenaykʿ) | — | |
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “կամենամ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy