Definify.com
Definition 2024
կամիմ
կամիմ
Old Armenian
Alternative forms
- կամենամ (kamenam) (post-classical)
Verb
կամիմ • (kamim) (aorist indicative կամեցայ)
- to will, to want, to intend, to mean
- կամել ընդ ― kamel ənd ― to like, to wish, to please; to be pleased with
Conjugation
mediopassive
| infinitive | կամել, կամիլ* (kamel, kamil*) | participle | կամեցեալ (kamecʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | կամեցուցանեմ (kamecʿucʿanem) | aorist stem | կամեց- (kamecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կամիմ (kamim) | կամիս (kamis) | կամի (kami) | կամիմք (kamimkʿ) | կամիք (kamikʿ) | կամին (kamin) | |
| imperfect | կամէի (kamēi) | կամէիր (kamēir) | կամէր, կամիւր (kamēr, kamiwr) | կամէաք (kamēakʿ) | կամէիք (kamēikʿ) | կամէին (kamēin) | |
| aorist | կամեցայ (kamecʿay) | կամեցար (kamecʿar) | կամեցաւ (kamecʿaw) | կամեցաք (kamecʿakʿ) | կամեցայք (kamecʿaykʿ) | կամեցան (kamecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կամիցիմ (kamicʿim) | կամիցիս (kamicʿis) | կամիցի (kamicʿi) | կամիցիմք (kamicʿimkʿ) | կամիցիք (kamicʿikʿ) | կամիցին (kamicʿin) | |
| aorist | կամեցայց (kamecʿaycʿ) | կամեսցիս (kamescʿis) | կամեսցի (kamescʿi) | կամեսցուք (kamescʿukʿ) | կամեսջիք (kamesǰikʿ) | կամեսցին (kamescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կամեա՛ց (kameácʿ) | — | — | կամեցարո՛ւք (kamecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | կամեսջի՛ր (kamesǰír) | — | — | կամեսջի՛ք (kamesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կամիր (mí kamir) | — | — | մի՛ կամիք (mí kamikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: կամենալ (kamenal)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կամիմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy