Definition 2024
կռուել
կռուել
Old Armenian
Verb
կռուել • (kṙuel)
- infinitive of կռուեմ (kṙuem)
- infinitive of կռուիմ (kṙuim)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
կռուել (kṙuel)
|
| genitive |
կռուելոյ (kṙueloy)
|
| dative |
կռուելոյ (kṙueloy)
|
| accusative |
կռուել (kṙuel)
|
| ablative |
կռուելոյ (kṙueloy)
|
| instrumental |
կռուելով (kṙuelov)
|
| locative |
կռուել (kṙuel)
|
