Definify.com
Definition 2024
մարգարիտ
մարգարիտ
See also: Մարգարիտ
Armenian
Alternative forms
dialects
|
Noun
մարգարիտ • (margarit)
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
nominative | մարգարիտ (margarit) | մարգարիտներ (margaritner) | ||
dative | մարգարտի (margarti) | մարգարիտների (margaritneri) | ||
ablative | մարգարտից (margarticʿ) | մարգարիտներից (margaritnericʿ) | ||
instrumental | մարգարտով (margartov) | մարգարիտներով (margaritnerov) | ||
locative | մարգարտում (margartum) | մարգարիտներում (margaritnerum) | ||
definite forms | ||||
nominative | մարգարիտը/մարգարիտն (margaritə/margaritn) | մարգարիտները/մարգարիտներն (margaritnerə/margaritnern) | ||
dative | մարգարտին (margartin) | մարգարիտներին (margaritnerin) | ||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | մարգարիտս (margarits) | մարգարիտներս (margaritners) | ||
dative | մարգարտիս (margartis) | մարգարիտներիս (margaritneris) | ||
ablative | մարգարտիցս (margarticʿs) | մարգարիտներիցս (margaritnericʿs) | ||
instrumental | մարգարտովս (margartovs) | մարգարիտներովս (margaritnerovs) | ||
locative | մարգարտումս (margartums) | մարգարիտներումս (margaritnerums) | ||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | մարգարիտդ (margaritd) | մարգարիտներդ (margaritnerd) | ||
dative | մարգարտիդ (margartid) | մարգարիտներիդ (margaritnerid) | ||
ablative | մարգարտիցդ (margarticʿd) | մարգարիտներիցդ (margaritnericʿd) | ||
instrumental | մարգարտովդ (margartovd) | մարգարիտներովդ (margaritnerovd) | ||
locative | մարգարտումդ (margartumd) | մարգարիտներումդ (margaritnerumd) |
References
- Ačaṙean, Hračʿeay (1977), “մարգարիտ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), volume III, 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935, pages 277–278
Old Armenian
Etymology
Ačaṙyan derives from Ancient Greek μαργαρίτης (margarítēs) but because of the very early attestation of the word in Armenian, when Greek borrowings were not happening yet, he assumes a mediation by Latin margarīta, margarītum.
However, nowadays the Greek word is considered an Iranian borrowing and *margārīt has been reconstructed in Parthian. See Persian مروارید (marvârid, morvârid) for details. If this is correct, Armenian մարգարիտ (margarit) should be considered a Parthian borrowing.
Noun
մարգարիտ • (margarit)
Declension
o-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | մարգարիտ (margarit) | մարգարիտք (margaritkʿ) | |
genitive | մարգարտոյ (margartoy) | մարգարտոց (margartocʿ) | |
dative | մարգարտոյ (margartoy) | մարգարտոց (margartocʿ) | |
accusative | մարգարիտ (margarit) | մարգարիտս (margarits) | |
ablative | մարգարտոյ (margartoy) | մարգարտոց (margartocʿ) | |
instrumental | մարգարտով (margartov) | մարգարտովք (margartovkʿ) | |
locative | մարգարիտ (margarit) | մարգարիտս (margarits) |
i-a-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | մարգարիտ (margarit) | մարգարիտք (margaritkʿ) | |
genitive | մարգարտի (margarti) | մարգարտաց (margartacʿ) | |
dative | մարգարտի (margarti) | մարգարտաց (margartacʿ) | |
accusative | մարգարիտ (margarit) | մարգարիտս (margarits) | |
ablative | մարգարտէ (margartē) | մարգարտաց (margartacʿ) | |
instrumental | մարգարտաւ (margartaw) | մարգարտաւք = մարգարտօք (margartawkʿ = margartōkʿ) | |
locative | մարգարտի (margarti) | մարգարիտս (margarits) |
Derived terms
|
|
|
Descendants
- Armenian: մարգարիտ (margarit), մարգրիտ (margrit)
- Kurdish: مگریت (magrit)
- Old Georgian: მარგარიტი (margariṭi), მარგალიტი (margaliṭi) (possibly)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “մարգարիտ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “մարգարիտ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1977), “մարգարիտ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), volume III, 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935, pages 277–278