Definify.com
Definition 2024
մեղանամ
մեղանամ
Old Armenian
Verb
մեղանամ • (mełanam) (aorist indicative մեղացայ)
- Alternative form of մեղանչեմ (mełančʿem)
Conjugation
mediopassive
infinitive | մեղանալ (mełanal) | participle | մեղացեալ (mełacʿeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | մեղացուցանեմ (mełacʿucʿanem) | aorist stem | մեղաց- (mełacʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մեղանամ (mełanam) | մեղանաս (mełanas) | մեղանայ (mełanay) | մեղանամք (mełanamkʿ) | մեղանայք (mełanaykʿ) | մեղանան (mełanan) | |
imperfect | մեղանայի (mełanayi) | մեղանայիր (mełanayir) | մեղանայր (mełanayr) | մեղանայաք (mełanayakʿ) | մեղանայիք (mełanayikʿ) | մեղանային (mełanayin) | |
aorist | մեղացայ (mełacʿay) | մեղացար (mełacʿar) | մեղացաւ (mełacʿaw) | մեղացաք (mełacʿakʿ) | մեղացայք (mełacʿaykʿ) | մեղացան (mełacʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մեղանայցիմ (mełanaycʿim) | մեղանայցիս (mełanaycʿis) | մեղանայցի (mełanaycʿi) | մեղանայցիմք (mełanaycʿimkʿ) | մեղանայցիք (mełanaycʿikʿ) | մեղանայցին (mełanaycʿin) | |
aorist | մեղացայց (mełacʿaycʿ) | մեղասցիս (mełascʿis) | մեղասցի (mełascʿi) | մեղասցուք (mełascʿukʿ) | մեղասջիք (mełasǰikʿ) | մեղասցին (mełascʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | մեղացի՛ր (mełacʿír) | — | — | մեղացարո՛ւք (mełacʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | մեղասջի՛ր (mełasǰír) | — | — | մեղասջի՛ք (mełasǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ մեղանար (mí mełanar) | — | — | մի՛ մեղանայք (mí mełanaykʿ) | — |
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “մեղանամ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy