Definify.com
Definition 2025
յաւտեմ
յաւտեմ
Old Armenian
Verb
յաւտեմ • (yawtem)
- Alternative form of յօտեմ (yōtem)
Conjugation
active
| infinitive | յաւտել (yawtel) | participle | յաւտեցեալ, յաւտեալ (yawtecʿeal, yawteal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | յաւտեց- (yawtecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | յաւտեմ (yawtem) | յաւտես (yawtes) | յաւտէ (yawtē) | յաւտեմք (yawtemkʿ) | յաւտէք (yawtēkʿ) | յաւտեն (yawten) | |
| imperfect | յաւտէի, յաւտեի* (yawtēi, yawtei*) | յաւտէիր, յաւտեիր* (yawtēir, yawteir*) | յաւտէր (yawtēr) | յաւտէաք, յաւտեաք* (yawtēakʿ, yawteakʿ*) | յաւտէիք, յաւտեիք* (yawtēikʿ, yawteikʿ*) | յաւտէին, յաւտեին* (yawtēin, yawtein*) | |
| aorist | յաւտեցի (yawtecʿi) | յաւտեցեր (yawtecʿer) | յաւտեաց (yawteacʿ) | յաւտեցաք (yawtecʿakʿ) | յաւտեցէք, յաւտեցիք (yawtecʿēkʿ, yawtecʿikʿ) | յաւտեցին (yawtecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | յաւտիցեմ (yawticʿem) | յաւտիցես (yawticʿes) | յաւտիցէ (yawticʿē) | յաւտիցեմք (yawticʿemkʿ) | յաւտիցէք (yawticʿēkʿ) | յաւտիցեն (yawticʿen) | |
| aorist | յաւտեցից (yawtecʿicʿ) | յաւտեսցես (yawtescʿes) | յաւտեսցէ (yawtescʿē) | յաւտեսցուք (yawtescʿukʿ) | յաւտեսջիք (yawtesǰikʿ) | յաւտեսցեն (yawtescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | յաւտեա՛ (yawteá) | — | — | յաւտեցէ՛ք (yawtecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | յաւտեսջի՛ր (yawtesǰír) | — | — | յաւտեսջի՛ք (yawtesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ յաւտեր (mí yawter) | — | — | մի՛ յաւտէք (mí yawtēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | յաւտել, յաւտիլ* (yawtel, yawtil*) | participle | յաւտեցեալ, յաւտեալ (yawtecʿeal, yawteal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | յաւտեց- (yawtecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | յաւտիմ (yawtim) | յաւտիս (yawtis) | յաւտի (yawti) | յաւտիմք (yawtimkʿ) | յաւտիք (yawtikʿ) | յաւտին (yawtin) | |
| imperfect | յաւտէի (yawtēi) | յաւտէիր (yawtēir) | յաւտէր, յաւտիւր (yawtēr, yawtiwr) | յաւտէաք (yawtēakʿ) | յաւտէիք (yawtēikʿ) | յաւտէին (yawtēin) | |
| aorist | յաւտեցայ (yawtecʿay) | յաւտեցար (yawtecʿar) | յաւտեցաւ (yawtecʿaw) | յաւտեցաք (yawtecʿakʿ) | յաւտեցայք (yawtecʿaykʿ) | յաւտեցան (yawtecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | յաւտիցիմ (yawticʿim) | յաւտիցիս (yawticʿis) | յաւտիցի (yawticʿi) | յաւտիցիմք (yawticʿimkʿ) | յաւտիցիք (yawticʿikʿ) | յաւտիցին (yawticʿin) | |
| aorist | յաւտեցայց (yawtecʿaycʿ) | յաւտեսցիս (yawtescʿis) | յաւտեսցի (yawtescʿi) | յաւտեսցուք (yawtescʿukʿ) | յաւտեսջիք (yawtesǰikʿ) | յաւտեսցին (yawtescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | յաւտեա՛ց (yawteácʿ) | — | — | յաւտեցարո՛ւք (yawtecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | յաւտեսջի՛ր (yawtesǰír) | — | — | յաւտեսջի՛ք (yawtesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ յաւտիր (mí yawtir) | — | — | մի՛ յաւտիք (mí yawtikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||