Definify.com
Definition 2024
յօտեմ
յօտեմ
Old Armenian
Alternative forms
- յաւտեմ (yawtem)
Verb
յօտեմ • (yōtem)
- (transitive) to cut off branches from trees and especially from vine
Conjugation
active
infinitive | յօտել (yōtel) | participle | յօտեցեալ, յօտեալ (yōtecʿeal, yōteal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | յօտեց- (yōtecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | յօտեմ (yōtem) | յօտես (yōtes) | յօտէ (yōtē) | յօտեմք (yōtemkʿ) | յօտէք (yōtēkʿ) | յօտեն (yōten) | |
imperfect | յօտէի, յօտեի* (yōtēi, yōtei*) | յօտէիր, յօտեիր* (yōtēir, yōteir*) | յօտէր (yōtēr) | յօտէաք, յօտեաք* (yōtēakʿ, yōteakʿ*) | յօտէիք, յօտեիք* (yōtēikʿ, yōteikʿ*) | յօտէին, յօտեին* (yōtēin, yōtein*) | |
aorist | յօտեցի (yōtecʿi) | յօտեցեր (yōtecʿer) | յօտեաց (yōteacʿ) | յօտեցաք (yōtecʿakʿ) | յօտեցէք, յօտեցիք (yōtecʿēkʿ, yōtecʿikʿ) | յօտեցին (yōtecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | յօտիցեմ (yōticʿem) | յօտիցես (yōticʿes) | յօտիցէ (yōticʿē) | յօտիցեմք (yōticʿemkʿ) | յօտիցէք (yōticʿēkʿ) | յօտիցեն (yōticʿen) | |
aorist | յօտեցից (yōtecʿicʿ) | յօտեսցես (yōtescʿes) | յօտեսցէ (yōtescʿē) | յօտեսցուք (yōtescʿukʿ) | յօտեսջիք (yōtesǰikʿ) | յօտեսցեն (yōtescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | յօտեա՛ (yōteá) | — | — | յօտեցէ՛ք (yōtecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | յօտեսջի՛ր (yōtesǰír) | — | — | յօտեսջի՛ք (yōtesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ յօտեր (mí yōter) | — | — | մի՛ յօտէք (mí yōtēkʿ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | յօտել, յօտիլ* (yōtel, yōtil*) | participle | յօտեցեալ, յօտեալ (yōtecʿeal, yōteal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | յօտեց- (yōtecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | յօտիմ (yōtim) | յօտիս (yōtis) | յօտի (yōti) | յօտիմք (yōtimkʿ) | յօտիք (yōtikʿ) | յօտին (yōtin) | |
imperfect | յօտէի (yōtēi) | յօտէիր (yōtēir) | յօտէր, յօտիւր (yōtēr, yōtiwr) | յօտէաք (yōtēakʿ) | յօտէիք (yōtēikʿ) | յօտէին (yōtēin) | |
aorist | յօտեցայ (yōtecʿay) | յօտեցար (yōtecʿar) | յօտեցաւ (yōtecʿaw) | յօտեցաք (yōtecʿakʿ) | յօտեցայք (yōtecʿaykʿ) | յօտեցան (yōtecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | յօտիցիմ (yōticʿim) | յօտիցիս (yōticʿis) | յօտիցի (yōticʿi) | յօտիցիմք (yōticʿimkʿ) | յօտիցիք (yōticʿikʿ) | յօտիցին (yōticʿin) | |
aorist | յօտեցայց (yōtecʿaycʿ) | յօտեսցիս (yōtescʿis) | յօտեսցի (yōtescʿi) | յօտեսցուք (yōtescʿukʿ) | յօտեսջիք (yōtesǰikʿ) | յօտեսցին (yōtescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | յօտեա՛ց (yōteácʿ) | — | — | յօտեցարո՛ւք (yōtecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | յօտեսջի՛ր (yōtesǰír) | — | — | յօտեսջի՛ք (yōtesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ յօտիր (mí yōtir) | — | — | մի՛ յօտիք (mí yōtikʿ) | — | |
*post-classical |
Descendants
- Armenian: էտել (ētel)
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “յօտեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “յօտեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “յատ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935