Definify.com
Definition 2024
չուեմ
չուեմ
Old Armenian
Verb
չուեմ • (čʿuem) (aorist indicative չուեցի)
Conjugation
active
| infinitive | չուել (čʿuel) | participle | չուեցեալ, չուեալ (čʿuecʿeal, čʿueal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | չուեց- (čʿuecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | չուեմ (čʿuem) | չուես (čʿues) | չուէ (čʿuē) | չուեմք (čʿuemkʿ) | չուէք (čʿuēkʿ) | չուեն (čʿuen) | |
| imperfect | չուէի, չուեի* (čʿuēi, čʿuei*) | չուէիր, չուեիր* (čʿuēir, čʿueir*) | չուէր (čʿuēr) | չուէաք, չուեաք* (čʿuēakʿ, čʿueakʿ*) | չուէիք, չուեիք* (čʿuēikʿ, čʿueikʿ*) | չուէին, չուեին* (čʿuēin, čʿuein*) | |
| aorist | չուեցի (čʿuecʿi) | չուեցեր (čʿuecʿer) | չուեաց (čʿueacʿ) | չուեցաք (čʿuecʿakʿ) | չուեցէք, չուեցիք (čʿuecʿēkʿ, čʿuecʿikʿ) | չուեցին (čʿuecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | չուիցեմ (čʿuicʿem) | չուիցես (čʿuicʿes) | չուիցէ (čʿuicʿē) | չուիցեմք (čʿuicʿemkʿ) | չուիցէք (čʿuicʿēkʿ) | չուիցեն (čʿuicʿen) | |
| aorist | չուեցից (čʿuecʿicʿ) | չուեսցես (čʿuescʿes) | չուեսցէ (čʿuescʿē) | չուեսցուք (čʿuescʿukʿ) | չուեսջիք (čʿuesǰikʿ) | չուեսցեն (čʿuescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | չուեա՛ (čʿueá) | — | — | չուեցէ՛ք (čʿuecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | չուեսջի՛ր (čʿuesǰír) | — | — | չուեսջի՛ք (čʿuesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ չուեր (mí čʿuer) | — | — | մի՛ չուէք (mí čʿuēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
Descendants
- Armenian: չվել (čʿvel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “չուեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy