Definify.com
Definition 2024
սովոր
սովոր
Armenian
Adjective
սովոր • (sovor) (superlative ամենասովոր)
- accustomed, used to
- ես սովոր եմ ցուրտ եղանակին ― es sovor em cʿurt ełanakin ― I am accustomed to cold weather
- habitual, usual
Declension
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | սովոր (sovor) | սովորներ (sovorner) | ||
| dative | սովորի (sovori) | սովորների (sovorneri) | ||
| ablative | սովորից (sovoricʿ) | սովորներից (sovornericʿ) | ||
| instrumental | սովորով (sovorov) | սովորներով (sovornerov) | ||
| locative | — | — | ||
| definite forms | ||||
| nominative | սովորը/սովորն (sovorə/sovorn) | սովորները/սովորներն (sovornerə/sovornern) | ||
| dative | սովորին (sovorin) | սովորներին (sovornerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | սովորս (sovors) | սովորներս (sovorners) | ||
| dative | սովորիս (sovoris) | սովորներիս (sovorneris) | ||
| ablative | սովորիցս (sovoricʿs) | սովորներիցս (sovornericʿs) | ||
| instrumental | սովորովս (sovorovs) | սովորներովս (sovornerovs) | ||
| locative | — | — | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | սովորդ (sovord) | սովորներդ (sovornerd) | ||
| dative | սովորիդ (sovorid) | սովորներիդ (sovornerid) | ||
| ablative | սովորիցդ (sovoricʿd) | սովորներիցդ (sovornericʿd) | ||
| instrumental | սովորովդ (sovorovd) | սովորներովդ (sovornerovd) | ||
| locative | — | — | ||
Related terms
|
Old Armenian
Etymology
Of unknown origin.
Adjective
սովոր • (sovor)
- accustomed, used to, inured, trained; customary, usual, habitual, wont; familiar
- սովոր լինել ― sovor linel ― to be accustomed or used to
- որպէս սովոր էր ― orpēs sovor ēr ― as he was wont to, as he was in the habit of
Declension
i-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | սովոր (sovor) | սովորք (sovorkʿ) | |
| genitive | սովորի (sovori) | սովորից (sovoricʿ) | |
| dative | սովորի (sovori) | սովորից (sovoricʿ) | |
| accusative | սովոր (sovor) | սովորս (sovors) | |
| ablative | սովորէ (sovorē) | սովորից (sovoricʿ) | |
| instrumental | սովորիւ (sovoriw) | սովորիւք (sovoriwkʿ) | |
| locative | սովորի (sovori) | սովորս (sovors) |
Noun
սովոր • (sovor)
Declension
i-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | սովոր (sovor) | սովորք (sovorkʿ) | |
| genitive | սովորի (sovori) | սովորից (sovoricʿ) | |
| dative | սովորի (sovori) | սովորից (sovoricʿ) | |
| accusative | սովոր (sovor) | սովորս (sovors) | |
| ablative | սովորէ (sovorē) | սովորից (sovoricʿ) | |
| instrumental | սովորիւ (sovoriw) | սովորիւք (sovoriwkʿ) | |
| locative | սովորի (sovori) | սովորս (sovors) |
Derived terms
Terms derived from սովոր (sovor)
|
|
Descendants
- Armenian: սովոր (sovor)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “սովոր”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “սովոր”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935