Definify.com
Definition 2024
սովորութիւն
սովորութիւն
Old Armenian
Noun
սովորութիւն • (sovorutʿiwn)
- custom, habits, manners, usage, practice, use, bent
- արդի, նոր սովորութիւն ― ardi, nor sovorutʿiwn ― mode, new fashion
- հնացեալ սովորութիւնք ― hnacʿeal sovorutʿiwnkʿ ― ancient customs
- տարադէպ, դժպատեհ սովորութիւն ― taradēp, džpateh sovorutʿiwn ― abuse, corrupt practice
- չար, յոռի, գարշ սովորութիւն ― čʿar, yoṙi, garš sovorutʿiwn ― bad habit, ugly way, sad or nasty trick
- ընդ սովորութեան ― ənd sovorutʿean ― according to custom, as usual
- ընդ ոչ սովորութեան ― ənd očʿ sovorutʿean ― out of use or custom, unusual
- ընդ սովորութեան իւրում ― ənd sovorutʿean iwrum ― as is his wont, according to his custom
- մեք չունիմք սովորութիւն ― mekʿ čʿunimkʿ sovorutʿiwn ― it is not our custom to, we are not in the habit of
- երկրորդ բնութիւն է սովորութիւն ― erkrord bnutʿiwn ē sovorutʿiwn ― use is second nature
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | սովորութիւն (sovorutʿiwn) | սովորութիւնք (sovorutʿiwnkʿ) | |
| genitive | սովորութեան (sovorutʿean) | սովորութեանց (sovorutʿeancʿ) | |
| dative | սովորութեան (sovorutʿean) | սովորութեանց (sovorutʿeancʿ) | |
| accusative | սովորութիւն (sovorutʿiwn) | սովորութիւնս (sovorutʿiwns) | |
| ablative | սովորութենէ (sovorutʿenē) | սովորութեանց (sovorutʿeancʿ) | |
| instrumental | սովորութեամբ (sovorutʿeamb) | սովորութեամբք (sovorutʿeambkʿ) | |
| locative | սովորութեան (sovorutʿean) | սովորութիւնս (sovorutʿiwns) |
Synonyms
- սովորոյթ (sovoroytʿ) (sovoroyt’)
Descendants
- Armenian: սովորություն (sovorutʿyun) (sovorut’yun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “սովորոյթ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy