Definify.com
Definition 2024
քերծեմ
քերծեմ
Old Armenian
Alternative forms
- քերծում (kʿercum)
Verb
քերծեմ • (kʿercem) (aorist indicative քերծեցի)
Conjugation
active
infinitive | քերծել (kʿercel) | participle | քերծեցեալ, քերծեալ (kʿercecʿeal, kʿerceal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | քերծեց- (kʿercecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | քերծեմ (kʿercem) | քերծես (kʿerces) | քերծէ (kʿercē) | քերծեմք (kʿercemkʿ) | քերծէք (kʿercēkʿ) | քերծեն (kʿercen) | |
imperfect | քերծէի, քերծեի* (kʿercēi, kʿercei*) | քերծէիր, քերծեիր* (kʿercēir, kʿerceir*) | քերծէր (kʿercēr) | քերծէաք, քերծեաք* (kʿercēakʿ, kʿerceakʿ*) | քերծէիք, քերծեիք* (kʿercēikʿ, kʿerceikʿ*) | քերծէին, քերծեին* (kʿercēin, kʿercein*) | |
aorist | քերծեցի (kʿercecʿi) | քերծեցեր (kʿercecʿer) | քերծեաց (kʿerceacʿ) | քերծեցաք (kʿercecʿakʿ) | քերծեցէք, քերծեցիք (kʿercecʿēkʿ, kʿercecʿikʿ) | քերծեցին (kʿercecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | քերծիցեմ (kʿercicʿem) | քերծիցես (kʿercicʿes) | քերծիցէ (kʿercicʿē) | քերծիցեմք (kʿercicʿemkʿ) | քերծիցէք (kʿercicʿēkʿ) | քերծիցեն (kʿercicʿen) | |
aorist | քերծեցից (kʿercecʿicʿ) | քերծեսցես (kʿercescʿes) | քերծեսցէ (kʿercescʿē) | քերծեսցուք (kʿercescʿukʿ) | քերծեսջիք (kʿercesǰikʿ) | քերծեսցեն (kʿercescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | քերծեա՛ (kʿerceá) | — | — | քերծեցէ՛ք (kʿercecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | քերծեսջի՛ր (kʿercesǰír) | — | — | քերծեսջի՛ք (kʿercesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ քերծեր (mí kʿercer) | — | — | մի՛ քերծէք (mí kʿercēkʿ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | քերծել, քերծիլ* (kʿercel, kʿercil*) | participle | քերծեցեալ, քերծեալ (kʿercecʿeal, kʿerceal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | քերծեց- (kʿercecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | քերծիմ (kʿercim) | քերծիս (kʿercis) | քերծի (kʿerci) | քերծիմք (kʿercimkʿ) | քերծիք (kʿercikʿ) | քերծին (kʿercin) | |
imperfect | քերծէի (kʿercēi) | քերծէիր (kʿercēir) | քերծէր, քերծիւր (kʿercēr, kʿerciwr) | քերծէաք (kʿercēakʿ) | քերծէիք (kʿercēikʿ) | քերծէին (kʿercēin) | |
aorist | քերծեցայ (kʿercecʿay) | քերծեցար (kʿercecʿar) | քերծեցաւ (kʿercecʿaw) | քերծեցաք (kʿercecʿakʿ) | քերծեցայք (kʿercecʿaykʿ) | քերծեցան (kʿercecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | քերծիցիմ (kʿercicʿim) | քերծիցիս (kʿercicʿis) | քերծիցի (kʿercicʿi) | քերծիցիմք (kʿercicʿimkʿ) | քերծիցիք (kʿercicʿikʿ) | քերծիցին (kʿercicʿin) | |
aorist | քերծեցայց (kʿercecʿaycʿ) | քերծեսցիս (kʿercescʿis) | քերծեսցի (kʿercescʿi) | քերծեսցուք (kʿercescʿukʿ) | քերծեսջիք (kʿercesǰikʿ) | քերծեսցին (kʿercescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | քերծեա՛ց (kʿerceácʿ) | — | — | քերծեցարո՛ւք (kʿercecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | քերծեսջի՛ր (kʿercesǰír) | — | — | քերծեսջի՛ք (kʿercesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ քերծիր (mí kʿercir) | — | — | մի՛ քերծիք (mí kʿercikʿ) | — | |
*post-classical |
Usage notes
Do not confuse with գերծեմ (gercem).
Descendants
- Armenian: քերծել (kʿercel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “քերծեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “քերծեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “քերծ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935