Definify.com
Definition 2024
քերծում
քերծում
Old Armenian
Verb
քերծում • (kʿercum) (aorist indicative քերծի)
- Alternative form of քերծեմ (kʿercem)
Conjugation
active
infinitive | քերծուլ (kʿercul) | participle | քերծեալ (kʿerceal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | քերծ- (kʿerc-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | քերծում (kʿercum) | քերծուս (kʿercus) | քերծու (kʿercu) | քերծումք (kʿercumkʿ) | քերծուք (kʿercukʿ) | քերծուն (kʿercun) | |
imperfect | քերծուի (kʿercui) | քերծուիր (kʿercuir) | քերծոյր (kʿercoyr) | քերծուաք (kʿercuakʿ) | քերծուիք (kʿercuikʿ) | քերծուին (kʿercuin) | |
aorist | քերծի (kʿerci) | քերծեր (kʿercer) | եքերծ (ekʿerc) | քերծաք (kʿercakʿ) | քերծէք, քերծիք (kʿercēkʿ, kʿercikʿ) | քերծին (kʿercin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | քերծուցում (kʿercucʿum) | քերծուցուս (kʿercucʿus) | քերծուցու (kʿercucʿu) | քերծուցումք (kʿercucʿumkʿ) | քերծուցուք (kʿercucʿukʿ) | քերծուցուն (kʿercucʿun) | |
aorist | քերծից (kʿercicʿ) | քերծցես (kʿerccʿes) | քերծցէ (kʿerccʿē) | քերծցուք (kʿerccʿukʿ) | քերծջիք (kʿercǰikʿ) | քերծցեն (kʿerccʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | քե՛րծ (kʿérc) | — | — | քերծէ՛ք (kʿercḗkʿ) | — | |
cohortative | — | քերծջի՛ր (kʿercǰír) | — | — | քերծջի՛ք (kʿercǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ քերծուր (mí kʿercur) | — | — | մի՛ քերծուք (mí kʿercukʿ) | — |
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “քերծում”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy