Definition 2024
քերծուլ
քերծուլ
Old Armenian
Verb
քերծուլ • (kʿercul)
- infinitive of քերծում (kʿercum)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
քերծուլ (kʿercul)
|
| genitive |
քերծլոյ (kʿercloy)
|
| dative |
քերծլոյ (kʿercloy)
|
| accusative |
քերծուլ (kʿercul)
|
| ablative |
քերծլոյ (kʿercloy)
|
| instrumental |
քերծլով (kʿerclov)
|
| locative |
քերծուլ (kʿercul)
|
