Definify.com
Definition 2024
अकाल
अकाल
Hindi
Adjective
अकाल • (akāl) (Urdu spelling اکال)
Noun
अकाल • (akāl) m (Urdu spelling اکال)
- an inopportune or unseasonable time
- untimeliness, unseasonableness;
- a bad season, a season of scarcity
- drought, scarcity, dearth, famine
- extremity, pinch
See also
- काल (kāl)
References
- McGregor, R.S, ed. The Oxford Hindi-English Dictionary, Oxford university press. 1993
- Platts, John T. A dictionary of Urdu, Classical Hindi, and English Oxford. 1884.
Sanskrit
Etymology
Adjective
अकाल • (akāla)
Noun
अकाल • (akāla) m
- a wrong or bad time
Declension
Masculine a-stem declension of अकाल | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | अकालः (akālaḥ) | ||
Gen. sg. | अकालस्य (akālasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अकालः (akālaḥ) | अकालौ (akālau) | अकालाः (akālāḥ) |
Vocative | अकाल (akāla) | अकालौ (akālau) | अकालाः (akālāḥ) |
Accusative | अकालम् (akālam) | अकालौ (akālau) | अकालान् (akālān) |
Instrumental | अकालेन (akālena) | अकालाभ्याम् (akālābhyām) | अकालैः (akālaiḥ) |
Dative | अकालाय (akālāya) | अकालाभ्याम् (akālābhyām) | अकालेभ्यः (akālebhyaḥ) |
Ablative | अकालात् (akālāt) | अकालाभ्याम् (akālābhyām) | अकालेभ्यः (akālebhyaḥ) |
Genitive | अकालस्य (akālasya) | अकालयोः (akālayoḥ) | अकालानाम् (akālānām) |
Locative | अकाले (akāle) | अकालयोः (akālayoḥ) | अकालेषु (akāleṣu) |
Descendants
- Telugu: అకాలము (akālamu)