Definify.com
Definition 2024
अभ्र
अभ्र
Sanskrit
Noun
अभ्र • (abhrá) n
- cloud, thunder-cloud, rainy weather
- sky, atmosphere
- (arithmetic) a cypher
- dust
- (medicine) talc, mica
- gold
- camphor
- rattan (Calamus rotang)
- Cyperus rotundus
Declension
| Masculine a-stem declension of अभ्र | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | अभ्रः (abhraḥ) | ||
| Gen. sg. | अभ्रस्य (abhrasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अभ्रः (abhraḥ) | अभ्रौ (abhrau) | अभ्राः (abhrāḥ) |
| Vocative | अभ्र (abhra) | अभ्रौ (abhrau) | अभ्राः (abhrāḥ) |
| Accusative | अभ्रम् (abhram) | अभ्रौ (abhrau) | अभ्रान् (abhrān) |
| Instrumental | अभ्रेण (abhreṇa) | अभ्राभ्याम् (abhrābhyām) | अभ्रैः (abhraiḥ) |
| Dative | अभ्राय (abhrāya) | अभ्राभ्याम् (abhrābhyām) | अभ्रेभ्यः (abhrebhyaḥ) |
| Ablative | अभ्रात् (abhrāt) | अभ्राभ्याम् (abhrābhyām) | अभ्रेभ्यः (abhrebhyaḥ) |
| Genitive | अभ्रस्य (abhrasya) | अभ्रयोः (abhrayoḥ) | अभ्राणाम् (abhrāṇām) |
| Locative | अभ्रे (abhre) | अभ्रयोः (abhrayoḥ) | अभ्रेषु (abhreṣu) |
Descendants
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0079