Definify.com
Definition 2024
पुराण
पुराण
Sanskrit
Adjective
पुराण • (purāṇá)
Declension
Masculine a-stem declension of पुराण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | पुराणः (purāṇaḥ) | ||
Gen. sg. | पुराणस्य (purāṇasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पुराणः (purāṇaḥ) | पुराणौ (purāṇau) | पुराणाः (purāṇāḥ) |
Vocative | पुराण (purāṇa) | पुराणौ (purāṇau) | पुराणाः (purāṇāḥ) |
Accusative | पुराणम् (purāṇam) | पुराणौ (purāṇau) | पुराणान् (purāṇān) |
Instrumental | पुराणेन (purāṇena) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणैः (purāṇaiḥ) |
Dative | पुराणाय (purāṇāya) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणेभ्यः (purāṇebhyaḥ) |
Ablative | पुराणात् (purāṇāt) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणेभ्यः (purāṇebhyaḥ) |
Genitive | पुराणस्य (purāṇasya) | पुराणयोः (purāṇayoḥ) | पुराणानाम् (purāṇānām) |
Locative | पुराणे (purāṇe) | पुराणयोः (purāṇayoḥ) | पुराणेषु (purāṇeṣu) |
Feminine ī-stem declension of पुराण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | पुराणी (purāṇī) | ||
Gen. sg. | पुराण्याः (purāṇyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पुराणी (purāṇī) | पुराण्यौ (purāṇyau) | पुराण्यः (purāṇyaḥ) |
Vocative | पुराणि (purāṇi) | पुराण्यौ (purāṇyau) | पुराण्यः (purāṇyaḥ) |
Accusative | पुराणीम् (purāṇīm) | पुराण्यौ (purāṇyau) | पुराणीः (purāṇīḥ) |
Instrumental | पुराण्या (purāṇyā) | पुराणीभ्याम् (purāṇībhyām) | पुराणीभिः (purāṇībhiḥ) |
Dative | पुराण्यै (purāṇyai) | पुराणीभ्याम् (purāṇībhyām) | पुराणीभ्यः (purāṇībhyaḥ) |
Ablative | पुराण्याः (purāṇyāḥ) | पुराणीभ्याम् (purāṇībhyām) | पुराणीभ्यः (purāṇībhyaḥ) |
Genitive | पुराण्याः (purāṇyāḥ) | पुराण्योः (purāṇyoḥ) | पुराणीनाम् (purāṇīnām) |
Locative | पुराण्याम् (purāṇyām) | पुराण्योः (purāṇyoḥ) | पुराणीषु (purāṇīṣu) |
Feminine ā-stem declension of पुराण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | पुराणा (purāṇā) | ||
Gen. sg. | पुराणायाः (purāṇāyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पुराणा (purāṇā) | पुराणे (purāṇe) | पुराणाः (purāṇāḥ) |
Vocative | पुराणे (purāṇe) | पुराणे (purāṇe) | पुराणाः (purāṇāḥ) |
Accusative | पुराणाम् (purāṇām) | पुराणे (purāṇe) | पुराणाः (purāṇāḥ) |
Instrumental | पुराणया (purāṇayā) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणाभिः (purāṇābhiḥ) |
Dative | पुराणायै (purāṇāyai) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणाभ्यः (purāṇābhyaḥ) |
Ablative | पुराणायाः (purāṇāyāḥ) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणाभ्यः (purāṇābhyaḥ) |
Genitive | पुराणायाः (purāṇāyāḥ) | पुराणयोः (purāṇayoḥ) | पुराणानाम् (purāṇānām) |
Locative | पुराणायाम् (purāṇāyām) | पुराणयोः (purāṇayoḥ) | पुराणासु (purāṇāsu) |
Neuter a-stem declension of पुराण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | पुराणम् (purāṇam) | ||
Gen. sg. | पुराणस्य (purāṇasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पुराणम् (purāṇam) | पुराणे (purāṇe) | पुराणानि (purāṇāni) |
Vocative | पुराण (purāṇa) | पुराणे (purāṇe) | पुराणानि (purāṇāni) |
Accusative | पुराणम् (purāṇam) | पुराणे (purāṇe) | पुराणानि (purāṇāni) |
Instrumental | पुराणेन (purāṇena) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणैः (purāṇaiḥ) |
Dative | पुराणा (purāṇā) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणेभ्यः (purāṇebhyaḥ) |
Ablative | पुराणात् (purāṇāt) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणेभ्यः (purāṇebhyaḥ) |
Genitive | पुराणस्य (purāṇasya) | पुराणयोः (purāṇayoḥ) | पुराणानाम् (purāṇānām) |
Locative | पुराणे (purāṇe) | पुराणयोः (purāṇayoḥ) | पुराणेषु (purāṇeṣu) |
Antonyms
- नूतन (nūtana) (nū́tana)
- नव (nava) (náva)
Noun
पुराण • (purāṇá) m
Declension
Masculine a-stem declension of पुराण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | पुराणः (purāṇaḥ) | ||
Gen. sg. | पुराणस्य (purāṇasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पुराणः (purāṇaḥ) | पुराणौ (purāṇau) | पुराणाः (purāṇāḥ) |
Vocative | पुराण (purāṇa) | पुराणौ (purāṇau) | पुराणाः (purāṇāḥ) |
Accusative | पुराणम् (purāṇam) | पुराणौ (purāṇau) | पुराणान् (purāṇān) |
Instrumental | पुराणेन (purāṇena) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणैः (purāṇaiḥ) |
Dative | पुराणाय (purāṇāya) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणेभ्यः (purāṇebhyaḥ) |
Ablative | पुराणात् (purāṇāt) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणेभ्यः (purāṇebhyaḥ) |
Genitive | पुराणस्य (purāṇasya) | पुराणयोः (purāṇayoḥ) | पुराणानाम् (purāṇānām) |
Locative | पुराणे (purāṇe) | पुराणयोः (purāṇayoḥ) | पुराणेषु (purāṇeṣu) |
Noun
पुराण • (purāṇá) n
- a thing or event of the past, an ancient tale or legend, old traditional history
- Purana
- name of work (containing an index of the contents of a number of पद्म (padma) and some other works)
Declension
Neuter a-stem declension of पुराण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | पुराणम् (purāṇam) | ||
Gen. sg. | पुराणस्य (purāṇasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पुराणम् (purāṇam) | पुराणे (purāṇe) | पुराणानि (purāṇāni) |
Vocative | पुराण (purāṇa) | पुराणे (purāṇe) | पुराणानि (purāṇāni) |
Accusative | पुराणम् (purāṇam) | पुराणे (purāṇe) | पुराणानि (purāṇāni) |
Instrumental | पुराणेन (purāṇena) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणैः (purāṇaiḥ) |
Dative | पुराणा (purāṇā) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणेभ्यः (purāṇebhyaḥ) |
Ablative | पुराणात् (purāṇāt) | पुराणाभ्याम् (purāṇābhyām) | पुराणेभ्यः (purāṇebhyaḥ) |
Genitive | पुराणस्य (purāṇasya) | पुराणयोः (purāṇayoḥ) | पुराणानाम् (purāṇānām) |
Locative | पुराणे (purāṇe) | पुराणयोः (purāṇayoḥ) | पुराणेषु (purāṇeṣu) |