Definify.com
Definition 2024
प्रतीक
प्रतीक
Sanskrit
Adjective
प्रतीक • (pratīka)
Declension
Masculine a-stem declension of प्रतीक | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | प्रतीकः (pratīkaḥ) | ||
Gen. sg. | प्रतीकस्य (pratīkasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | प्रतीकः (pratīkaḥ) | प्रतीकौ (pratīkau) | प्रतीकाः (pratīkāḥ) |
Vocative | प्रतीक (pratīka) | प्रतीकौ (pratīkau) | प्रतीकाः (pratīkāḥ) |
Accusative | प्रतीकम् (pratīkam) | प्रतीकौ (pratīkau) | प्रतीकान् (pratīkān) |
Instrumental | प्रतीकेन (pratīkena) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकैः (pratīkaiḥ) |
Dative | प्रतीकाय (pratīkāya) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकेभ्यः (pratīkebhyaḥ) |
Ablative | प्रतीकात् (pratīkāt) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकेभ्यः (pratīkebhyaḥ) |
Genitive | प्रतीकस्य (pratīkasya) | प्रतीकयोः (pratīkayoḥ) | प्रतीकानाम् (pratīkānām) |
Locative | प्रतीके (pratīke) | प्रतीकयोः (pratīkayoḥ) | प्रतीकेषु (pratīkeṣu) |
Feminine ā-stem declension of प्रतीक | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | प्रतीका (pratīkā) | ||
Gen. sg. | प्रतीकायाः (pratīkāyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | प्रतीका (pratīkā) | प्रतीके (pratīke) | प्रतीकाः (pratīkāḥ) |
Vocative | प्रतीके (pratīke) | प्रतीके (pratīke) | प्रतीकाः (pratīkāḥ) |
Accusative | प्रतीकाम् (pratīkām) | प्रतीके (pratīke) | प्रतीकाः (pratīkāḥ) |
Instrumental | प्रतीकया (pratīkayā) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकाभिः (pratīkābhiḥ) |
Dative | प्रतीकायै (pratīkāyai) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकाभ्यः (pratīkābhyaḥ) |
Ablative | प्रतीकायाः (pratīkāyāḥ) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकाभ्यः (pratīkābhyaḥ) |
Genitive | प्रतीकायाः (pratīkāyāḥ) | प्रतीकयोः (pratīkayoḥ) | प्रतीकानाम् (pratīkānām) |
Locative | प्रतीकायाम् (pratīkāyām) | प्रतीकयोः (pratīkayoḥ) | प्रतीकासु (pratīkāsu) |
Neuter a-stem declension of प्रतीक | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | प्रतीकम् (pratīkam) | ||
Gen. sg. | प्रतीकस्य (pratīkasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | प्रतीकम् (pratīkam) | प्रतीके (pratīke) | प्रतीकानि (pratīkāni) |
Vocative | प्रतीक (pratīka) | प्रतीके (pratīke) | प्रतीकानि (pratīkāni) |
Accusative | प्रतीकम् (pratīkam) | प्रतीके (pratīke) | प्रतीकानि (pratīkāni) |
Instrumental | प्रतीकेन (pratīkena) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकैः (pratīkaiḥ) |
Dative | प्रतीका (pratīkā) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकेभ्यः (pratīkebhyaḥ) |
Ablative | प्रतीकात् (pratīkāt) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकेभ्यः (pratīkebhyaḥ) |
Genitive | प्रतीकस्य (pratīkasya) | प्रतीकयोः (pratīkayoḥ) | प्रतीकानाम् (pratīkānām) |
Locative | प्रतीके (pratīke) | प्रतीकयोः (pratīkayoḥ) | प्रतीकेषु (pratīkeṣu) |
Noun
प्रतीक • (pratīka) n
- exterior, surface (RV.)
- form, appearance(RV., Nir.)
- face, mouth (RV., ŚBr., PārGṛ.)
- front (MW.)
- image, symbol (ChUp.)
- copy (Vām.)
- first part of a verse, first word (Br., etc.)
Declension
Neuter a-stem declension of प्रतीक | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | प्रतीकम् (pratīkam) | ||
Gen. sg. | प्रतीकस्य (pratīkasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | प्रतीकम् (pratīkam) | प्रतीके (pratīke) | प्रतीकानि (pratīkāni) |
Vocative | प्रतीक (pratīka) | प्रतीके (pratīke) | प्रतीकानि (pratīkāni) |
Accusative | प्रतीकम् (pratīkam) | प्रतीके (pratīke) | प्रतीकानि (pratīkāni) |
Instrumental | प्रतीकेन (pratīkena) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकैः (pratīkaiḥ) |
Dative | प्रतीका (pratīkā) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकेभ्यः (pratīkebhyaḥ) |
Ablative | प्रतीकात् (pratīkāt) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकेभ्यः (pratīkebhyaḥ) |
Genitive | प्रतीकस्य (pratīkasya) | प्रतीकयोः (pratīkayoḥ) | प्रतीकानाम् (pratīkānām) |
Locative | प्रतीके (pratīke) | प्रतीकयोः (pratīkayoḥ) | प्रतीकेषु (pratīkeṣu) |
Noun
प्रतीक • (pratīka) m
Declension
Masculine a-stem declension of प्रतीक | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | प्रतीकः (pratīkaḥ) | ||
Gen. sg. | प्रतीकस्य (pratīkasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | प्रतीकः (pratīkaḥ) | प्रतीकौ (pratīkau) | प्रतीकाः (pratīkāḥ) |
Vocative | प्रतीक (pratīka) | प्रतीकौ (pratīkau) | प्रतीकाः (pratīkāḥ) |
Accusative | प्रतीकम् (pratīkam) | प्रतीकौ (pratīkau) | प्रतीकान् (pratīkān) |
Instrumental | प्रतीकेन (pratīkena) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकैः (pratīkaiḥ) |
Dative | प्रतीकाय (pratīkāya) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकेभ्यः (pratīkebhyaḥ) |
Ablative | प्रतीकात् (pratīkāt) | प्रतीकाभ्याम् (pratīkābhyām) | प्रतीकेभ्यः (pratīkebhyaḥ) |
Genitive | प्रतीकस्य (pratīkasya) | प्रतीकयोः (pratīkayoḥ) | प्रतीकानाम् (pratīkānām) |
Locative | प्रतीके (pratīke) | प्रतीकयोः (pratīkayoḥ) | प्रतीकेषु (pratīkeṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0675