Definify.com
Definition 2024
ब्राह्म
ब्राह्म
Sanskrit
Adjective
ब्राह्म • (brāhmá)
- relating to Brahma, holy, sacred, divine
- relating to sacred knowledge , prescribed by the Veda, scriptural
- sacred to the Veda
- relating or belonging to the Brahmins or the sacerdotal class peculiar or favourable to or consisting of Brahmans, Brahminical
- belonging to an inhabitant of Brahma's world
Declension
| Masculine a-stem declension of ब्राह्म | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | ब्राह्मः (brāhmaḥ) | ||
| Gen. sg. | ब्राह्मस्य (brāhmasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | ब्राह्मः (brāhmaḥ) | ब्राह्मौ (brāhmau) | ब्राह्माः (brāhmāḥ) |
| Vocative | ब्राह्म (brāhma) | ब्राह्मौ (brāhmau) | ब्राह्माः (brāhmāḥ) |
| Accusative | ब्राह्मम् (brāhmam) | ब्राह्मौ (brāhmau) | ब्राह्मान् (brāhmān) |
| Instrumental | ब्राह्मेण (brāhmeṇa) | ब्राह्माभ्याम् (brāhmābhyām) | ब्राह्मैः (brāhmaiḥ) |
| Dative | ब्राह्माय (brāhmāya) | ब्राह्माभ्याम् (brāhmābhyām) | ब्राह्मेभ्यः (brāhmebhyaḥ) |
| Ablative | ब्राह्मात् (brāhmāt) | ब्राह्माभ्याम् (brāhmābhyām) | ब्राह्मेभ्यः (brāhmebhyaḥ) |
| Genitive | ब्राह्मस्य (brāhmasya) | ब्राह्मयोः (brāhmayoḥ) | ब्राह्माणाम् (brāhmāṇām) |
| Locative | ब्राह्मे (brāhme) | ब्राह्मयोः (brāhmayoḥ) | ब्राह्मेषु (brāhmeṣu) |
| Feminine ī-stem declension of ब्राह्म | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | ब्राह्मी (brāhmī) | ||
| Gen. sg. | ब्राह्म्याः (brāhmyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | ब्राह्मी (brāhmī) | ब्राह्म्यौ (brāhmyau) | ब्राह्म्यः (brāhmyaḥ) |
| Vocative | ब्राह्मि (brāhmi) | ब्राह्म्यौ (brāhmyau) | ब्राह्म्यः (brāhmyaḥ) |
| Accusative | ब्राह्मीम् (brāhmīm) | ब्राह्म्यौ (brāhmyau) | ब्राह्मीः (brāhmīḥ) |
| Instrumental | ब्राह्म्या (brāhmyā) | ब्राह्मीभ्याम् (brāhmībhyām) | ब्राह्मीभिः (brāhmībhiḥ) |
| Dative | ब्राह्म्यै (brāhmyai) | ब्राह्मीभ्याम् (brāhmībhyām) | ब्राह्मीभ्यः (brāhmībhyaḥ) |
| Ablative | ब्राह्म्याः (brāhmyāḥ) | ब्राह्मीभ्याम् (brāhmībhyām) | ब्राह्मीभ्यः (brāhmībhyaḥ) |
| Genitive | ब्राह्म्याः (brāhmyāḥ) | ब्राह्म्योः (brāhmyoḥ) | ब्राह्मीणाम् (brāhmīṇām) |
| Locative | ब्राह्म्याम् (brāhmyām) | ब्राह्म्योः (brāhmyoḥ) | ब्राह्मीषु (brāhmīṣu) |
| Neuter a-stem declension of ब्राह्म | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | ब्राह्मम् (brāhmam) | ||
| Gen. sg. | ब्राह्मस्य (brāhmasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | ब्राह्मम् (brāhmam) | ब्राह्मे (brāhme) | ब्राह्माणि (brāhmāṇi) |
| Vocative | ब्राह्म (brāhma) | ब्राह्मे (brāhme) | ब्राह्माणि (brāhmāṇi) |
| Accusative | ब्राह्मम् (brāhmam) | ब्राह्मे (brāhme) | ब्राह्माणि (brāhmāṇi) |
| Instrumental | ब्राह्मेण (brāhmeṇa) | ब्राह्माभ्याम् (brāhmābhyām) | ब्राह्मैः (brāhmaiḥ) |
| Dative | ब्राह्मा (brāhmā) | ब्राह्माभ्याम् (brāhmābhyām) | ब्राह्मेभ्यः (brāhmebhyaḥ) |
| Ablative | ब्राह्मात् (brāhmāt) | ब्राह्माभ्याम् (brāhmābhyām) | ब्राह्मेभ्यः (brāhmebhyaḥ) |
| Genitive | ब्राह्मस्य (brāhmasya) | ब्राह्मयोः (brāhmayoḥ) | ब्राह्माणाम् (brāhmāṇām) |
| Locative | ब्राह्मे (brāhme) | ब्राह्मयोः (brāhmayoḥ) | ब्राह्मेषु (brāhmeṣu) |
Noun
ब्राह्म • (brāhmá) n
Declension
| Neuter a-stem declension of ब्राह्म | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | ब्राह्मम् (brāhmam) | ||
| Gen. sg. | ब्राह्मस्य (brāhmasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | ब्राह्मम् (brāhmam) | ब्राह्मे (brāhme) | ब्राह्माणि (brāhmāṇi) |
| Vocative | ब्राह्म (brāhma) | ब्राह्मे (brāhme) | ब्राह्माणि (brāhmāṇi) |
| Accusative | ब्राह्मम् (brāhmam) | ब्राह्मे (brāhme) | ब्राह्माणि (brāhmāṇi) |
| Instrumental | ब्राह्मेण (brāhmeṇa) | ब्राह्माभ्याम् (brāhmābhyām) | ब्राह्मैः (brāhmaiḥ) |
| Dative | ब्राह्मा (brāhmā) | ब्राह्माभ्याम् (brāhmābhyām) | ब्राह्मेभ्यः (brāhmebhyaḥ) |
| Ablative | ब्राह्मात् (brāhmāt) | ब्राह्माभ्याम् (brāhmābhyām) | ब्राह्मेभ्यः (brāhmebhyaḥ) |
| Genitive | ब्राह्मस्य (brāhmasya) | ब्राह्मयोः (brāhmayoḥ) | ब्राह्माणाम् (brāhmāṇām) |
| Locative | ब्राह्मे (brāhme) | ब्राह्मयोः (brāhmayoḥ) | ब्राह्मेषु (brāhmeṣu) |
Proper noun
ब्राह्म • (brāhmá) m